Σχήματα χημειοθεραπείας με μη ανθρακυκλίνες σε συνδυασμό με
τη στοχευμένη θεραπεία τραστουζουμάμπη (Herceptin ®) μπορεί να είναι η επιλογή
για αρκετές γυναίκες με HER2-θετικό καρκίνο του μαστού.
Αυτό έδειξαν τα
αποτελέσματα της μεγάλης μελέτης (BCIRG-006), τα οποία παρουσιάστηκαν στις 6
Οκτωβρίου 2011, στο New England Journal of Medicine.
Οι ανθρακυκλίνες θεωρούνται αποτελεσματικά αντικαρκινικά φάρμακα, αλλά μπορούν να έχουν μακροπρόθεσμες παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής βλάβης και του κινδύνου ανάπτυξης δεύτερου πρωτογενούς καρκίνου. Επειδή η τραστουζουμάμπη μπορεί επίσης να προκαλέσει καρδιακή βλάβη, ο συνδυασμός των δύο φαρμάκων μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τον κίνδυνο για την καρδιά.
Τα σχήματα nonanthracycline που δοκιμάστηκαν στην BCIRG-006 ήταν τραστουζουμάμπη και ντοσεταξέλη ή πλατίνα.
Οι ερευνητές από 41 χώρες αντιμετώπισαν 3.222 γυναίκες με HER2-θετικό καρκίνο του μαστού στη μελέτη. Οι συμμετέχουσες επιλέχθηκαν τυχαία για να λάβουν ένα από τα τρία σχήματα χημειοθεραπείας μετά την επέμβαση: δοξορουβικίνη (ανθρακυκλίνη), κυκλοφωσφαμίδη, και docetaxel (AC-T), AC-T μαζί με trastuzumab, ή docetaxel και carboplatin μαζί με trastuzumab (TCH). Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από την Sanofi-Aventis που εμπορεύεται το docetaxel, με την πρόσθετη υποστήριξη της Genentech, που εμπορεύεται την trastuzumab.
Σε μια μέση περίοδο παρακολούθησης 5,4 ετών, οι γυναίκες και στις δύο ομάδες που έλαβαν trastuzumab είχαν καλύτερη 5-ετή ελεύθερη νόσου επιβίωση (84 τοις εκατό για τους AC-T μαζί με trastuzumab και 81 τοις εκατό για TCH), από τις γυναίκες που έλαβαν AC-T μόνο ( 75 τοις εκατό). Οι διαφορές και για τα δύο τραστουζουμάμπης σχήματα ήταν στατιστικά σημαντικές. (Οι ερευνητές ορίζουν ελεύθερη νόσου επιβίωση ως το χρονικό διάστημα χωρίς υποτροπή του καρκίνου του μαστού, έναν δεύτερο πρωτοπαθή καρκίνο, ή το θάνατο από οποιαδήποτε αιτία).
Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει σημαντική διαφορά στη συνολική επιβίωση στο σύνολο 144 γυναικών που έλαβαν TCH υπήρχε κίνδυνος για απομακρυσμένη υποτροπή του καρκίνου τους σε σύγκριση με τις 124 γυναίκες που έλαβαν AC-T μαζί με trastuzumab. Ωστόσο, οι 21 γυναίκες που έλαβαν AC-T μαζί με trastuzumab είχαν υψηλού βαθμού συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια σε σύγκριση με τις 4 γυναίκες που έλαβαν TCH. Επιπλέον, 18,6 τοις εκατό των γυναικών που έλαβαν AC-T μαζί με trastuzumab είχαν μη συμπτωματική μείωση της καρδιακής λειτουργίας σε σύγκριση με 9,4 τοις εκατό των γυναικών που έλαβαν TCH.
Οι ασθενείς που λαμβάνουν TCH έχουν πιθανώς λίγο μεγαλύτερο κίνδυνο για υποτροπή του καρκίνου, αλλά αξίζει να πάρει κάποιος το ρίσκο για μείωση του κινδύνου των καρδιακών συμβαμάτων.
Οι ανθρακυκλίνες θεωρούνται αποτελεσματικά αντικαρκινικά φάρμακα, αλλά μπορούν να έχουν μακροπρόθεσμες παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής βλάβης και του κινδύνου ανάπτυξης δεύτερου πρωτογενούς καρκίνου. Επειδή η τραστουζουμάμπη μπορεί επίσης να προκαλέσει καρδιακή βλάβη, ο συνδυασμός των δύο φαρμάκων μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τον κίνδυνο για την καρδιά.
Τα σχήματα nonanthracycline που δοκιμάστηκαν στην BCIRG-006 ήταν τραστουζουμάμπη και ντοσεταξέλη ή πλατίνα.
Οι ερευνητές από 41 χώρες αντιμετώπισαν 3.222 γυναίκες με HER2-θετικό καρκίνο του μαστού στη μελέτη. Οι συμμετέχουσες επιλέχθηκαν τυχαία για να λάβουν ένα από τα τρία σχήματα χημειοθεραπείας μετά την επέμβαση: δοξορουβικίνη (ανθρακυκλίνη), κυκλοφωσφαμίδη, και docetaxel (AC-T), AC-T μαζί με trastuzumab, ή docetaxel και carboplatin μαζί με trastuzumab (TCH). Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από την Sanofi-Aventis που εμπορεύεται το docetaxel, με την πρόσθετη υποστήριξη της Genentech, που εμπορεύεται την trastuzumab.
Σε μια μέση περίοδο παρακολούθησης 5,4 ετών, οι γυναίκες και στις δύο ομάδες που έλαβαν trastuzumab είχαν καλύτερη 5-ετή ελεύθερη νόσου επιβίωση (84 τοις εκατό για τους AC-T μαζί με trastuzumab και 81 τοις εκατό για TCH), από τις γυναίκες που έλαβαν AC-T μόνο ( 75 τοις εκατό). Οι διαφορές και για τα δύο τραστουζουμάμπης σχήματα ήταν στατιστικά σημαντικές. (Οι ερευνητές ορίζουν ελεύθερη νόσου επιβίωση ως το χρονικό διάστημα χωρίς υποτροπή του καρκίνου του μαστού, έναν δεύτερο πρωτοπαθή καρκίνο, ή το θάνατο από οποιαδήποτε αιτία).
Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει σημαντική διαφορά στη συνολική επιβίωση στο σύνολο 144 γυναικών που έλαβαν TCH υπήρχε κίνδυνος για απομακρυσμένη υποτροπή του καρκίνου τους σε σύγκριση με τις 124 γυναίκες που έλαβαν AC-T μαζί με trastuzumab. Ωστόσο, οι 21 γυναίκες που έλαβαν AC-T μαζί με trastuzumab είχαν υψηλού βαθμού συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια σε σύγκριση με τις 4 γυναίκες που έλαβαν TCH. Επιπλέον, 18,6 τοις εκατό των γυναικών που έλαβαν AC-T μαζί με trastuzumab είχαν μη συμπτωματική μείωση της καρδιακής λειτουργίας σε σύγκριση με 9,4 τοις εκατό των γυναικών που έλαβαν TCH.
Οι ασθενείς που λαμβάνουν TCH έχουν πιθανώς λίγο μεγαλύτερο κίνδυνο για υποτροπή του καρκίνου, αλλά αξίζει να πάρει κάποιος το ρίσκο για μείωση του κινδύνου των καρδιακών συμβαμάτων.
Η
εξατομικευμένη θεραπεία και πάλι είναι το κλειδί και γι’ αυτό αν μια γυναίκα
έχει καρδιοπάθεια τότε το TCH είναι πιθανώς η έγκυρη θεραπευτική αγωγή που πρέπει
να χρησιμοποιήσει, εκτός αν υπάρχει μοριακή ανάλυση που να αποδεικνύει το
αντίθετο.
Οι ερευνητές της BCIRG-006 σχεδιάζουν να παρακολουθήσουν τις συμμετέχουσες για ένα μέσο διάστημα 10 ετών για να συγκεντρωθούν επιπλέον στοιχεία για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των σχημάτων.
Οι ερευνητές της BCIRG-006 σχεδιάζουν να παρακολουθήσουν τις συμμετέχουσες για ένα μέσο διάστημα 10 ετών για να συγκεντρωθούν επιπλέον στοιχεία για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των σχημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου