Μία από τις πρωτεΐνες που περιέχονται
στα δενδριτικά κύτταρα του
ανοσοποιητικού συστήματος είναι η SAMHD-1 και
είναι ανθεκτική στον ιό HIV (Human
Immunodeficiency Virus), καθιστώντας αδύνατη την
αναπαραγωγή του.
Γράφει
ο
Βασίλης Παπασπύρος
Δημοσιογράφος
Υγείας
Οι ερευνητές
ελπίζουν ότι η
δυνατότητα αυτής της πρωτεΐνης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά για θεραπευτικές
μεθόδους.
Εδώ και
αρκετό καιρό οι επιστήμονες έχουν τα δενδριτικά κύτταρα στο επίκεντρο των
ερευνών τους, καθώς τα συγκεκριμένα κύτταρα «παίζουν» σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό
σύστημα. Παρουσιάζουν
στα άλλα
κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος,
όπως τα Β και τα Τ-κύτταρα, θραύσματα βακτηρίων ή ιογενή αντιγόνα, προκειμένου να τα εντοπίσουν εύκολα και να τα εξαλείφουν. Τα
κύτταρα αυτά
περιέχουν επίσης, την πρωτεΐνη SAMHD-1. Το
εν λόγω μόριο εντοπίστηκε τα
τελευταία χρόνια, από διάφορες
ερευνητικές ομάδες και οι ερευνητές
ήταν σε θέση να αποδείξουν ότι σε
μία λοίμωξη με τον ιό HIV,
τα δενδριτικά κύτταρα που
περιείχαν τη πρωτεΐνη SAMHD-1 δεν μολύνθηκαν με τον ιό.
Ο
ιός HIV,
που συνήθως χρησιμοποιεί τα Τριφωσφορικά άλατα νουκλεοζιτών (Nukleosidtriphosphate ή NTPs) σε κάθε μολυσμένο
κύτταρο-ξενιστή για να τονώσει τη δική
του αναπαραγωγή και τον πολλαπλασιασμό του, δεν το κατορθώνει
αυτό στα δενδριτικά κύτταρα. Στα δενδριτικά κύτταρα η πρωτεΐνη
SAMHD-1 καταστρέφει τα προκαταρκτικά δομικά στοιχεία του DNA που είναι απαραίτητα για την
διαδικασία της εξάπλωσης του ιού.
Με την συγκεκριμένη διαδικασία ο εισβολέας-ιός
«λιμοκτονεί»
και μετά διεισδύει και να συγχωνεύεται με
τα δενδριτικά κύτταρα. Στη συνέχεια παρεμποδίζεται ο σχηματισμός μίας νέας
επικίνδυνης μορφής DNA
για τον οργανισμό.
Ωστόσο,
σύμφωνα με τους οι ερευνητές, οι ιοί
έχουν ήδη βρει μία διέξοδο και για αυτόν τον ενδογενή προστατευτικό μηχανισμό του σώματος.
Ο ιός HIV τύπου 2 μπορεί να σχηματίσει την λεγόμενη «VPX» ιογενή πρωτεΐνη,
η οποία επιτίθεται απευθείας στην πρωτεΐνη SMAHD-1 και παράλληλα καθίστα δυνατή την
πολλαπλή αντιγραφή του ιού και στα δενδριτικά κύτταρα.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη δεν καθιστά ασήμαντα τα
αποτελέσματα της έρευνας, καθώς είναι ένας τρόπος να κατανοήσουν ακόμα
περισσότερο τους μηχανισμούς, μέσω των οποίων οι
ιοί μολύνουν το σώμα και το πως το φυσικό
ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά σε αυτό. Μόνο έτσι θα μπορέσουν
να βρεθούν νέες πιθανές θεραπευτικές μέθοδοι.
Βιβλιογραφία
·
aerzteblatt.de
·
Langone Medical Center at the University of New York
·
Επιστημονικό περιοδικό Nature Immunology
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου