Ο καρκίνος είναι μια νόσος πολυπαραγοντική, γνωστή για την ανομοιογένεια της, τόσο μεταξύ των διαφόρων τύπων καρκίνου, όσο και μεταξύ ασθενών με τον ίδιο τύπο καρκίνου. Αυτό σημαίνει ότι ένα χημειοθεραπευτικό φάρμακο το οποίο για έναν ασθενή είναι αποτελεσματικό, για κάποιον άλλο μπορεί να είναι βλαβερό.
Η αποτελεσματικότητα της αγωγής, εκτιμάται κλινικά, αφού έχουν χορηγηθεί τρεις κύκλοι χημειοθεραπείας. Αν το φάρμακο δεν αποδειχθεί δραστικό, ο ασθενής εν τω μεταξύ έχει επιβαρυνθεί με ανώφελη τοξικότητα. Παράλληλα, διατρέχει τον κίνδυνο, με την αλλαγή της βιολογικής συμπεριφοράς του όγκου του, να αναπτύξει ανθεκτικότητα στα χημειοθεραπευτικά σχήματα. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ασθενής μπορεί να χάσει την ευκαιρία να λάβει φάρμακα τα οποία, αν του είχαν χορηγηθεί από την αρχή, να ήταν αποτελεσματικά για τον όγκο του, ενώ θα υποβληθεί σε δεύτερη και ενδεχομένως τρίτη ή τέταρτη σειρά χημειοθεραπείας.
Το τεστ χημειοευαισθησίας, υπεισέρχεται σ’ αυτό ακριβώς το πρόβλημα της ανομοιογένειας της ανταπόκρισης του όγκου στην αγωγή, από ασθενή σε ασθενή, προβλέποντας την ευαισθησία ή την ανθεκτικότητά του στα κυτταροτοξικά φάρμακα.
Πρόκειται δηλαδή για μία εξέταση η οποία στοχεύει στην εξατομίκευση της θεραπείας του καρκινοπαθούς, προβλέπει την ανταπόκριση του όγκου του στα χημειοθεραπευτικά φάρμακα και αποτελεί εργαλείο στα χέρια του ογκολόγου όταν καλείται να λάβει θεραπευτική απόφαση, βοηθώντας τον να επιλέξει από τα χημειοθεραπευτικά τα οποία περιλαμβάνονται στις κατευθυντήριες οδηγίες των διεθνών οργανισμών εκείνα τα φάρμακα τα οποία έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να «σκοτώσουν» τα καρκινικά κύτταρα του συγκεκριμένου ασθενή, και αποφεύγοντας αυτά τα οποία δεν έχουν πιθανότητα να δράσουν.
Το πολύ γνωστό αντιβιόγραμμα (έλεγχος ευαισθησίας των μικροβίων στα διάφορα αντιβιοτικά), είναι κοντά στην λογική του τεστ χημειοευαισθησίας. Στο τελευταίο, λαμβάνεται μικρό ιστοτεμάχιο από τον όγκο του ασθενή (κατά τη διάρκεια της χειρουργικής αφαίρεσης του όγκου) και εξετάζεται απ’ ευθείας στα καρκινικά κύτταρα του ασθενή, η αποτελεσματικότητα πολλών χημειοθεραπευτικών παραγόντων, μεμονωμένα και σε συνδυασμούς.
Εκτενής βιβλιογραφία, αποδεικνύει ότι, καρκινοπαθείς οι οποίοι λαμβάνουν αγωγή με φάρμακα τα οποία το τεστ χημειοευαισθησίας έχει καταδείξει ως δραστικά για τον όγκο τους, έχουν μέχρι και οκτώ φορές περισσότερες πιθανότητες να ανταποκριθούν στην αγωγή σε σχέση με τους ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν μη δραστικά φάρμακα, και σε όλες ανεξαιρέτως τις μελέτες, οι πρώτοι, έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να απαντήσουν στην αγωγή από το σύνολο των ασθενών όλων των μελετών.
Πέραν λοιπόν του προφανούς οφέλους του ογκολογικού ασθενή, το οποίο συμπυκνώνεται στα ακόλουθα:
- Μέχρι και οκτώ φορές αύξηση της πιθανότητας για ανταπόκριση στη θεραπεία
- Αύξηση του ελεύθερου νόσου διαστήματος
- Αύξηση του διαστήματος χωρίς υποτροπή
- Αποφυγή ανώφελης τοξικότητας
- Βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενή
- Αύξηση της επιβίωσης
Το όφελος για τους ασφαλιστικούς οργανισμούς είναι:
- Μείωση του συνολικού κόστους της χημειοθεραπείας
- Μείωση του κόστους νοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής περίθαλψης
- Μείωση του κόστους από αναρρωτικές άδειες
- Αύξηση της ικανότητας του ασθενή προς εργασία
MD, PhD ΜΑΛΛΙΟΥ ΣΑΒΒΟΥΛΑ
ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ – ΟΓΚΟΛΟΓΟΣ
Γενικός Γραμματέας Ελληνικής Μαστολογικής Εταιρείας
PREDICT
Πληροφορίες:www.polyzou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου