Είναι το ποίημα που λάτρεψε ο Νέλσον Μαντέλα κατά τη διάρκεια της πολύχρονης εξορίας του στη νήσο Ρόμπεν, στη Νότια Αφρική και χάρισε το όνομά του στην ταινία του Κλιντ Ίστγουντ.
Μέσα στη νύχτα που με σκεπάζει,
μαύρη σαν πίσσα όπως είναι,
ευχαριστώ όποιον Θεό υπάρχει
για την ελεύθερη ψυχή μου.
Υπό το βάρος των περιστάσεων
ποτέ δε λύγισα, ούτε ούρλιαξα δυνατά.
Όταν το βάρος της τύχης έπεσε πάνω μου,
το κεφάλι μου μάτωσε, αλλά δεν έσκυψε.
Πέρα απ' αυτόν τον τόπο της οργής και των δακρύων
βρίσκεται ο τρόμος της σκιάς,
Κι όμως, παρά τις απειλές όλων των χρόνων
θα με βρει, μα θα με βρει χωρίς να φοβάμαι.
Σημασία δεν έχει πόσο στενή είναι μια πύλη,
πόσο γεμάτη με τιμωρίες η περγαμηνή,
εγώ διαφεντεύω τη μοίρα μου:
αφέντης της ψυχής μου είμαι εγώ.
Γουίλιαμ Ερν. Χένλεϊ
Όταν λοιπόν έχουμε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, όταν κινδυνεύουμε ή ζούμε στιγμές μεγάλης έντασης, θα διαβάζουμε το ποίημα του Γουίλιαμ Χένλεϊ… και θα παίρνουμε στα χέρια μας τον έλεγχο της ζωής μας, προσπαθώντας να ζήσουμε πιο ουσιαστικά, γεμίζοντας τις πράξεις μας με νόημα και χρησιμοποιώντας τη φωνή της εσωτερικής μας σοφίας… Ναι, είμαστε ανίκητοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου