Wait and watch στον καρκίνο του προστάτη

Η τακτική του περιοδικού ελέγχου της κατάστασης των ασθενών (wait and watch), που έχουν διαγνωστεί με αργά εξελισσόμενο καρκίνο του προστάτη, είναι πιο αποτελεσματική και οικονομικά συμφέρουσα συγκριτικά με την άμεση χειρουργική αφαίρεση του όγκου ή την ακτινοθεραπεία.

Σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Annals of Internal Medicine, με μελέτη των ερευνητών του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου Dana-Farber της Βοστώνης, ενισχύει προηγούμενες έρευνες, που επίσης έχουν καταλήξει στη διαπίστωση ότι σε πολλές περιπτώσεις είναι προτιμότερη η τακτική της παρακολούθησης της νόσου και αναλόγως της εξέλιξη να λαμβάνονται τα απαραίτητα θεραπευτικά μέτρα. 

Οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα υπολογιστικό μοντέλο για άνδρες ηλικίας 65 έως 75 ετών, το οποίο συνεκτιμά το συνολικό κόστος των εναλλακτικών μεθόδων αντιμετώπισης της νόσου (τεστ, θεραπείες, απώλεια ωρών εργασίας κ.α.), τις διάφορες παρενέργειες από κάθε διαφορετική αντιμετώπιση, τις επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής του ασθενούς και τις πιθανότητες πρόωρου θανάτου από τον καρκίνο του προστάτη.

Οι επιστήμονες συνέκριναν τρεις εναλλακτικές λύσεις: την άμεση αντιμετώπιση (χειρουργείο και ακτινοβολίες), την ενεργητική παρακολούθηση του ασθενούς (τεστ PSA κάθε τρεις μήνες, συχνές βιοψίες κ.α.), καθώς και την πιο παθητική τακτική της αναμονής (τεστ PSA κάθε έξι μήνες και τεστ οστών κάθε πέντε χρόνια).

Συμπέραναν ότι η τρίτη επιλογή είναι πιο φθηνή, χωρίς οι ασθενείς να κινδυνεύουν περισσότερο σε σχέση με την πιο επιθετική θεραπευτική προσέγγιση.

Ο κίνδυνος θανάτου ενός άνδρα από καρκίνο του προστάτη υπολογίστηκε σε 4,8% για όσους επιλέγουν την δεύτερη λύση της ενεργητικής παρακολούθησης, σε 6% για όσους αρκούνται στην παθητική παρακολούθηση και σε 8,9% για όσους αμέσως καταφεύγουν σε δραστικές επεμβατικές θεραπείες. Και στα τρία «σενάρια», το προσδόκιμο ζωής κυμαίνεται μεταξύ των 81 και 82 ετών, ενώ η ποιότητα ζωής του ασθενούς είναι καλύτερη στην τρίτη περίπτωση.

Οι περισσότεροι άνδρες διαγιγνώσκονται με χαμηλού κινδύνου καρκίνο του προστάτη, ο οποίος ποτέ δεν θα εξελιχθεί αρκετά ή τουλάχιστον γρήγορα, ώστε να απειλήσει τη ζωή του ασθενούς. Από την άλλη, όμως, μια άμεση θεραπευτική αντιμετώπιση μπορεί να έχει παρενέργειες, όπως η ακράτεια ούρων, η σεξουαλική δυσλειτουργία και ακόμη και θάνατο.
Υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός ανδρών που πιθανότατα κάνουν περιττή θεραπεία και αυτό αφορά όχι μόνο τον καρκίνο του προστάτη, αλλά και όλους τους καρκίνους.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρία, περίπου ένας στους έξι άνδρες θα διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη κάποια στιγμή στη ζωή του και ένας στους 36 (σχεδόν το 3%) θα αποβιώσει από τη νόσο. 

Βιβλιογραφία

ΑΠΕ-ΜΠΕ