Υπέρμετρος οξυγονοθεραπεία

Η υπέρμετρος οξυγονοθεραπεία, σε ασθενείς που πάσχουν από Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια με ή χωρίς χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια τύπου ΙΙ (δηλαδή, υπερκαπνία), ελαττώνει την διέγερση του αναπνευστικού κέντρου (προκαλεί καταστολή), επειδή καταργείται το υποξαιμικό ερέθισμα λειτουργίας του κέντρου αναπνοής. Αποτέλεσμα είναι ο κυψελιδικός υποαερισμός και η συνοδός υπερκαπνία.

Σε ασθενείς με αρκετές βρογχικές εκκρίσεις και με μεγάλες συγκεντρώσεις οξυγόνου για πολλές ημέρες, είναι συχνή η ατελεκτασία από απορρόφηση με αποτέλεσμα υποξαιμία από διαταραχή της σχέσης αερισμού-αιμάτωσης V/Q.

Επίσης, η υπέρμετρη οξυγονοθεραπεία για αρκετές ημέρες προκαλεί διαταραχή της διάχυσης αερίων λόγω του διάμεσου πνευμονικού οιδήματος που προκύπτει από την αυξημένη διαπερατότητα του τριχοειδικού ενδοθηλίου.

Η επιδείνωση της σχέσης αερισμού αιμάτωσης V/Q μπορεί να προκύψει από την άρση της πνευμονικής αγγειοσύσπασης λόγω της αλόγιστης οξυγονοθεραπείας. Η προστατευτική πνευμονική αγγειοσύσπαση είναι αποτέλεσμα της υποξαιμίας και της οξείας ελάττωσης του pH από την αύξηση της PaCO2 (αντιρροπιστικοί μηχανισμοί)

Το οξυγόνο είναι φάρμακο και όπως όλα τα φάρμακα, έχει ενδείξεις, αντενδείξεις, δοσολογία και παρενέργειες.

Βιβλιογραφία

Αέρια Αρτηριακού Αίματος, Χ.Ν. Παρασκευάκης