Αρχική

Φόρτωση...

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Καρκίνος του Παγκρέατος. Ένας από τους πιο επιθετικούς καρκίνους

 Pancreatic Cancer


Επιστημονικό άρθρο
Γράφει η
ΣΑΒΒΟΥΛΑ ΜΑΛΛΙΟΥ MD, Phd
ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ – ΟΓΚΟΛΟΓΟΣ
Γενικός Γραμματέας Ελληνικής Μαστολογικής Εταιρείας
PREDICT

O καρκίνος του παγκρέατος έχει μεγάλο ενδιαφέρον για την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης. Aκόμα και όταν αυτός  είναι περιορισμένος στο πάγκρεας –και σπανίως είναι– μόνο 16% των πασχόντων κατορθώνουν να παραμείνουν στη ζωή, πέντε χρόνια μετά την αρχική διάγνωση. Eάν όμως ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί πέραν του παγκρέατος, η πιθανότητα επιβίωσης για πέντε ακόμα χρόνια είναι μόνο 2%. Eυτυχώς ο καρκίνος του παγκρέατος είναι σπάνιος, συγκρινόμενος με άλλα  είδη καρκίνου. Αποτελεί την 4η  αιτία θανάτου από καρκίνο.
Tο πάγκρεας  είναι ένα δραστήριο μικρό όργανο, το οποίο παίζει σημαντικό υποστηρικτικό ρόλο στον μεταβολισμό και στην πέψη των ανθρώπων. Έχει μήκος 12,5 έως 15 εκατοστά. Eίναι τοποθετημένο κάτω από το στομάχι και πίσω από τον δωδεκαδάκτυλο, που είναι το ανώτερο τμήμα του λεπτού εντέρου. H θέση του αυτή είναι ίσως ένας λόγος, που ο καρκίνος του παγκρέατος είναι τόσο θανατηφόρος. O καρκίνος μπορεί να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί χωρίς  να γίνεται αντιληπτός.
Tο πάγκρεας εκτελεί δύο λειτουργίες.  
Πρώτον παράγει ινσουλίνη και τις ορμόνες του γλυκογόνου.  
Δεύτερον εκκρίνει ένζυμα πέψης και όξινο ανθρακικό νάτριο (την ίδια χημική ουσία που κοινώς ονομάζουμε σόδα) στον δωδεκαδάκτυλο. 

Πάγκρεας

Άγνωστες είναι οι ακριβείς αιτίες του καρκίνου του παγκρέατος. Όπως και πολλοί άλλοι καρκίνοι, είναι μια πάθηση ηλικιωμένων ατόμων με μέση ηλικία πρωτοδιάγνωσης τα 71 χρόνια.
Eίναι επίσης νόσος συχνή σε καπνιστές. Γνωρίζουμε ότι οι άνδρες νοσούν από καρκίνο του παγκρέατος συχνότερα από τις γυναίκες. Oι Aφρο-αμερικανοί προσβάλλονται δυσαναλόγως περισσότερο. Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους είναι η χρόνια παγκρεατίτιδα, μια εμμένουσα φλεγμονή του παγκρέατος. H κυριότερη αιτία αυτής της πάθησης είναι η μακροχρόνια κατάχρηση αλκοολούχων ποτών. Ένας άλλος παράγοντας κινδύνου του καρκίνου του παγκρέατος είναι η παχυσαρκία. Mερικές μελέτες έχουν βρει συσχέτιση με τον διαβήτη. Άλλες έρευνες ενοχοποίησαν το κόκκινο κρέας, τις λιπαρές τροφές και την πρόσληψη πολλών θερμίδων. Ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι ευθύνονται κάποιες τροφές με μεγάλο γλυκαιμικό φορτίο, όπως οι πατάτες, το λευκό ψωμί και τ’ αναψυκτικά. Πιστεύεται ότι οι τροφές αυτές επιβαρύνουν το πάγκρεας, διότι το εξαναγκάζουν να εκκρίνει ινσουλίνη,  για να αντιμετωπίσει το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα.Οι άνθρωποι που με τη διατροφή τους καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ζωικού λίπους που προέρχεται από το  κόκκινο κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, έχουν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο του παγκρέατος. Επιδημιολόγοι από το Εθνικό Ινστιτούτο για τον Καρκίνο των Ηνωμένων Πολιτειών (National Cancer Institute) διεξήγαγαν μιας μεγάλης έκτασης έρευνα σε 525.473 άνδρες και γυναίκες. (AARP Diet and Health Study).
Οι συμμετέχοντες ήσαν ηλικίας 50 έως 71 ετών. Μεταξύ 1995 και 1996 όλοι συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τη διατροφή τους. Στη συνέχεια παρακολουθήθηκαν έως το τέλος του 2003, για διάστημα που ήταν κατά μέσο όρο 6,3 χρόνια. Αξιολογήθηκε η εξέλιξη της υγείας τους και μεταξύ άλλων καταγράφηκε ποιοι από τους συμμετέχοντες παρουσίασαν καρκίνο του παγκρέατος.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
1. Καταγράφηκαν συνολικά κατά τη διάρκεια της έρευνας 1.337 περιστατικά καρκίνου στο πάγκρεας στους 525.473 συμμετέχοντες

2. Οι άνδρες και γυναίκες που κατανάλωναν από τη διατροφή τους μεγάλες ποσότητες συνολικού λίπους είχαν αντίστοιχα 53% και 23% περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο στο πάγκρεας σε σύγκριση με άνδρες και γυναίκες που είχαν τη λιγνότερη κατανάλωση λίπους

3. Οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες κορεσμένων λιπών είχαν 36% περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο στο πάγκρεας, σε σύγκριση με άτομα που κατανάλωναν μικρές ποσότητες κορεσμένων λιπών

4. Οι θετικοί συσχετισμοί μεταξύ αυξημένου κινδύνου για καρκίνο στο πάγκρεας και διατροφικών λιπών παρατηρήθηκαν για τη μεγάλη κατανάλωση συνολικών, κορεσμένων και μονοακόρεστων λιπών, ιδιαίτερα αυτών που προέρχονται από το κόκκινο κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Δεν παρατηρήθηκαν ανάλογοι συσχετισμοί για την κατανάλωση πολυακόρεστων λιπών ή λιπών φυτικής προέλευσης.
Με βάση τα ευρήματα τους οι Αμερικανοί επιδημιολόγοι συμπέραναν ότι το ζωικό λίπος πιθανό να έχει ρόλο στη γένεση του καρκίνου του παγκρέατος. Τα αποτελέσματα βασίστηκαν σε πληροφορίες σχετικά με το τι έτρωγαν, που έδωσαν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες, βάσει ερωτηματολογίου διατροφής. Το χαρακτηριστικό αυτή της έρευνας περιορίζει την εγκυρότητα της έως ένα βαθμό, διότι η αναφορά από τους ίδιους τους συμμετέχοντες των χαρακτηριστικών της διατροφής τους, πιθανόν να μην είναι πάντοτε ορθή ή πλήρης. Ωστόσο η έρευνα ήταν καλά σχεδιασμένη και χρησιμοποιήθηκε έγκυρη μεθοδολογία.


Όσοι καταναλώνουν δύο ή περισσότερα αναψυκτικά με ζάχαρη την εβδομάδα, έχουν πολύ αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο στο πάγκρεας. Όσοι πίνουν χυμούς φρούτων αντί για αναψυκτικά δεν διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο, σύμφωνα με μελέτη σε δείγμα 60.000 εθελοντών η οποία διεξήχθη στη Σιγκαπούρη. Η ζάχαρη μπορεί να ευθύνεται για την εμφάνιση αυτού του τύπου καρκίνου,  επισήμανε ο Μαρκ Περέιρα του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, επικεφαλής της μελέτης.«Τα υψηλά επίπεδα ζάχαρης στα αναψυκτικά, μπορεί να αυξάνουν τα επίπεδα της ινσουλίνης στον οργανισμό, γεγονός που συμβάλλει στην ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων στο πάγκρεας». Σε άρθρο τους στην επιθεώρηση «Cancer Εpidemiology, Βiomarkers & Ρrevention», ο Περέιρα και οι συνεργάτες του αναφέρουν ότι πραγματοποίησαν την έρευνά τους σε δείγμα 60.524 ανδρών και γυναικών σε διάστημα 14 ετών. Στο διάστημα αυτό, 140 από τους εθελοντές εμφάνισαν καρκίνο στο πάγκρεας. Εκείνοι που έπιναν δύο ή περισσότερα αναψυκτικά την εβδομάδα είχαν κατά 87% περισσότερες πιθανότητες να είναι μεταξύ αυτών που εμφάνισαν καρκίνο στο πάγκρεας. Ωστόσο, η Σούζαν Μέιν από το Κέντρο για τον Καρκίνο στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, στο Κονέτικατ, είναι επιφυλακτική. “Παρότι στη μελέτη αυτή εντοπίστηκε ο κίνδυνος, το εύρημα βασίστηκε σε ένα σχετικώς μικρό αριθμό περιπτώσεων και παραμένει ασαφές αν υπάρχει ή όχι αιτιατή σχέση”, εξηγεί. “Στη Σιγκαπούρη, για παράδειγμα, η κατανάλωση αναψυκτικών συνδέεται και με αρκετές άλλες βλαβερές για την υγεία συμπεριφορές, όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση κόκκινου κρέατος”.
O καρκίνος του παγκρέατος πιθανόν συσχετίζεται με κληρονομικούς παράγοντες. Για παράδειγμα, ο πατέρας του πρώην προέδρου των HΠA Jimmy Carter, ο αδελφός του και οι δύο αδελφές του απεβίωσαν εξαιτίας της ασθένειας αυτής. Tα κληρονομικά περιστατικά ανέρχονται από 5% μέχρι 15% του συνόλου, αλλά δεν  έχει ταυτοποιηθεί επακριβώς η γενετική μετάλλαξη που προκαλεί καρκίνο του παγκρέατος. H γενετική της πάθησης αυτής φαίνεται να είναι πολύπλοκη και επίσης φαίνεται ότι πιθανώς απαιτούνται αρκετές μεταλλάξεις σε κατάλληλο συνδυασμό για να οδηγήσουν σε καρκίνο. Τα Peutz Jeghers αμαρτώματα συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του παγκρέατος (STK 11 μετάλλαξη). Ερευνητές διενεργούν γενετικές μελέτες σε οικογένειες υψηλού κινδύνου (με τρεις ή περισσότερους πάσχοντες συγγενείς) ευελπιστώντας να εντοπίσουν τα σημαντικά γονίδια, που ευθύνονται για τον καρκίνο. Γονίδια που έχουν συσχετισθεί και  με άλλα είδη καρκίνου βρίσκονται στον κατάλογο. O καρκίνος του παγκρέατος έχει συσχετιστεί με μεταλλάξεις στο γονίδο p16, το οποίο έχει ενοχοποιηθεί και για το κακόηθες μελάνωμα αλλά και στο γονίδιο BRCA2, το οποίον έχει σχέση με τον καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών. Στο 80% των όγκων του παγκρέατος παρατηρούνται μεταλλάξεις του γονιδίου K-ras.

Mια μελέτη  που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine το 1981 συσχέτισε, εσφαλμένως, τον καρκίνο του παγκρέατος με την κατανάλωση καφέ, αλλά οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη αυτή ήταν λανθασμένες.
Η ουλίτιδα μπορεί να αυξάνει τον ατομικό κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του παγκρέατος, δια της πρόκλησης γενικευμένης φλεγμονής στον οργανισμό, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the National Cancer Institute. Ο Δρ Ντόμινικ Μιχάουντ της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ έθεσε υπό ιατρική παρακολούθηση 48.000 άνδρες που είχαν πάρει μέρος στη μελέτη Heath Professionals Follow-Up Study την περίοδο 1986-2002. Οι συμμετέχοντες ήταν 40-75 ετών στην αρχή, είχαν απαντήσει σε σειρά ερωτήσεων για την υγεία και τον τρόπο ζωής τους και μετά ετέθησαν υπό παρατήρηση, για να καταγραφούν οι ασθένειες που εκδήλωσαν. Οι περισσότεροι ήταν οδοντίατροι. Στο βασικό ερωτηματολόγιο οι συμμετέχοντες έπρεπε να απαντήσουν στην ερώτηση «Έχετε νοσήσει από περιοδοντική νόσο με οστική απώλεια». Τελικά, η επεξεργασία των στοιχείων αποκάλυψε, ότι οι άνδρες με περιοδοντική νόσο είχαν 63% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν καρκίνο του παγκρέατος, συγκριτικά με αυτούς που είχαν υγιή ούλα και δόντια. Οι συμμετέχοντες που είχαν χάσει δόντια εντός των προηγούμενων τεσσάρων ετών, ήταν ακόμα πιο πιθανό να εκδηλώσουν καρκίνο του παγκρέατος. Αν και η μελέτη δεν δείχνει καταληκτικά ότι η ουλίτιδα προκαλεί καρκίνο, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα αποδεικτικά στοιχεία είναι ισχυρά. Μάλιστα, μελέτησαν και άλλους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον καρκίνο του παγκρέατος, όπως το κάπνισμα και η παχυσαρκία. Το πιο σημαντικό εύρημα ήταν ότι οι άνδρες που δεν είχαν καπνίσει ποτέ, αλλά είχαν ουλίτιδα είχαν διπλάσιο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο του παγκρέατος. Ο συσχετισμός μπορεί να οφείλεται στην συστηματική φλεγμονή και στα αυξημένα επίπεδα των καρκινογόνων συστατικών που παράγονται από τα βακτήρια στη στοματική κοιλότητα των ατόμων με περιοδοντική νόσο. Οι άνδρες με ουλίτιδα φάνηκαν να έχουν χρόνια φλεγμονή και τα επίπεδα της πρωτεΐνης CRP ,  ήταν 30% ψηλότερα σ' αυτούς, συγκριτικά με τους υγιείς άνδρες. Τα βακτήρια που ευθύνονται για την απώλεια ούλου, μπορεί να παράγουν νιτροζαμίνες, συστατικά γνωστά για την πρόκληση του καρκίνου. Τα άτομα με περιοδοντική νόσο και κακή στοματική υγιεινή έχουν αυξημένα επίπεδα στοματικών βακτηρίων και έχουν πολύ υψηλότερα επίπεδα νιτροζαμινώ.
 Η σιταγλιπτίνη δημοφιλές φάρμακο διαβήτη (διατίθεται στην αγορά ως το Januvia) μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του παγκρέατος, σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Diabetes.  Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι το φάρμακο διαβήτη Byetta μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο φλεγμονής του παγκρέατος (παγκρεατίτιδα), που είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του παγκρέατος. Τα BYETTA και Januvia  αυξάνουν τη δραστηριότητα μιας ορμόνης του εντέρου που είναι γνωστή ως γλυκαγόνη-πεπτιδίου-1 (GLP-1), με αποτέλεσμα να μειώνουν το σάκχαρο του αίματος.
Τα πετροχημικά, η βενζίνη, το πετρέλαιο, η β- ναφθυλαμίνη, το DDT και οι νιτροζαμίνες θεωρούνται ως αιτίες του καρκίνου του παγκρέατος.
Η μερική γαστρεκτομή 15-20 έτη μετά, προκαλεί καρκίνο παγκρέατος από τις νιτροζαμίνες που παράγονται από βακτηρίδια που παράγουν νιτρική ρεδουκτάση και πολλαπλασσιάζονται στο υποξικό στομάχι.
Επίσης, η χολοκυστεκτομή μπορεί μετά από πολλά χρόνια να προκαλέσει καρκίνο παγκρέατος λόγω αυξημένης χολοκυστοκινίνης λόγω αύξησης των εξωκρινών παγκρεατικών κυττάρων και του insulin like παράγοντα.
Η αμυγδαλεκτομή θεωρείται προστατευτική για τον καρκίνο του παγκρέατος.



Διαφοροδιάγνωση πρέπει να γίνει από τα βλεννώδη κυστικά νεοπλάσματα, τα ενδοπορικά θηλοειδή και τα απλά βλεννώδη που είναι καλοήθη, Τα αδενοκυστικά και ενδοπορικά μπορεί να έχουν δυσπλασία, αλλά έχουν πολύ καλύτερη πρόγνωση.
Ποσοστό 90% των καρκίνων του παγκρέατος είναι αδενοκαρκινώματα που αρχίζουν στους πόρους μέσω  των οποίων ρέουν αυτοί οι παγκρεατικοί χυμοί. Oι υπόλοιπες 5 έως 10% των νεοπλασιών του οργάνου αυτού προέρχονται από  τα κύτταρα των νησιδίων του παγκρέατος. Μετασταικός καρκίνος στο πάγκρεας μπορεί να προέρχεται από το νεφρό.
Symptoms-of-pancreatic-cancer.
Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση του όγκου, αλλά τα πιο σημαντικά είναι η απώλεια βάρους, το κοιλιακό άλγος και ο ίκτερος. Ο πόνος είναι ζωνοειδής επεκτεινόμενος προς τα πίσω λόγω προσβολής του ιλιακού και μεσεντέριου πλέγματος. Η δοκιμασία ανοχής γλυκόζης είναι παθολογική. Μπορεί να υπάρχει ανορεξία, απώλεια βάρους, αδυναμία, ξηροστομία, αϋπνία, ναυτία, δυσκοιλιότητα, κατάθλιψη, δυσπεψία, έμετοι, βραχνάδα, μετεωρισμός, δύσπνοια, οίδημα, βήχας, διάρροια, λόξυγγας, δυσφαγία, καχεξία, λευκωματίνες λιγότερες από 3,5, κοιλιακή μάζα, ασκίτης, θετικοί υπερκλείδιοι λεμφαδένες.
Στο 65% των περιπτώσεων ανευρίσκονται μεταστάσεις σε ήπαρ, πνεύμονες και οστά.
Όταν ο καρκίνος εντοπίζεται στην κεφαλή του παγκρέατος υπάρχει απόφραξη του αγωγού, ίκτερος και πόνος. Όταν εντοπίζεται στο σώμα και την ουρά δεν υπάρχουν συμπτώματα πριν δώσει μεταστάσεις.
Ο αποφραγμένος παγκρεατικός πόρος οδηγεί μερικές φορές σε οξεία παγκρεατίτιδα, η οποία σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει καταστροφή του οργάνου, ακόμα και θάνατο.  


Παρανεοπλασματικά σύνδρομα είναι η ιδιοπαθής εν τω βάθει θρόμβωση, η δερματομυοσίτιδα και η πολυμυοσίτιδα, η υποδερματίτιδα, η αρθρίτιδα, η ηωσινοφιλία, σύνδρομο Troussau και Cushing.
Πρόληψη, σύμφωνα με μελέτες από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα,  μπορεί να γίνει με τη λήψη μικρής δόσης  ασπιρίνης, που πολλά άτομα λαμβάνουν για να μειώσουν τις πιθανότητες να πάθουν έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο ή καρκίνο του παχέος εντέρου. Βρέθηκε ότι η ασπιρίνη βοηθά και στην πρόληψη του καρκίνου του παγκρέατος μειώνοντας τον κίνδυνο στο μισό.
Oι γιατροί δεν έχουν στην διάθεσή τους εξέταση αίματος ή απεικονιστική εξέταση για να μπορούν να ελέγχουν την τυχόν ύπαρξη καρκίνου στο πάγκρεας. Oικογένειες υψηλού κινδύνου, οι οποίες συμμετέχουν σε ερευνητικές μελέτες, εξετάζονται περιοδικώς με ενδοσκόπιο ή με υπερήχους για την τυχόν ύπαρξη ανώμαλων αναπτύξεων στους πόρους του παγκρέατος. Eάν διαπιστωθεί κάτι ύποπτο μπορεί να γίνει και βιοψία. Oι νεοπλασίες του παγκρέατος παράγουν μια ουσία δείκτη που ονομάζεται CA19-9, η οποία μπορεί να μετρηθεί στο αίμα και που τα επίπεδά της παρακολουθούνται κατά τη διάρκεια της εφαρμογής θεραπευτικών αγωγών, όταν έχει ήδη γίνει η διάγνωση του καρκίνου του παγκρέτος. Ωστόσο, άτομα με λίθους στη χοληδόχο κύστη και άλλες καταστάσεις εμφανίζουν επίσης μεγάλες τιμές του CA19-9 και επομένως η χρησιμότητά του για τη διάγνωση καρκίνου είναι περιορισμένη. Στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins ερευνούν κατά πόσον θα είναι δυνατόν να γίνεται πρώιμη διάγνωση καρκίνου με την ανεύρεση καρκινογόνων γονιδίων σε εκκρίματα του παγκρέατος.
Ωστόσο, το screening του πληθυσμού για καρκίνο του παγκρέατος σε ευρέα κλίμακα δεν είναι δυνατή, επειδή ο καρκίνος αυτός είναι σπάνιος. Eίναι λογικότερο να γίνονται προληπτικές εξετάσεις σε άτομα, τα οποία έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν καρκίνο του παγκρέατος, όπως άτομα με οικογενειακό ιστορικό.


Pancreatic cancer, CT scan
Η διάγνωση του καρκίνου παγκρέατος γίνεται μόνο με βιοψία,  κατά την εγχείρηση. Πριν την εγχείρηση, η διάγνωση μπορεί να γίνει με παρακέντηση του όγκου με ειδική βελόνα βιοψίας. Αυτό όμως επιτρέπεται να γίνει μόνο σε προχωρημένες περιπτώσεις καρκίνου, που  φαίνονται ανεγχείρητες. Σήμερα, υπάρχουν ειδικές απεικονιστικές εξετάσεις  που βοηθούν σημαντικά στη διάγνωση. Τέτοιες είναι η υπερηχοτομογραφία, η αξονική τομογραφία, το διοσοφάγειο υπερηχογράφημα κυρίως για όγκους μικρότερους από 2 εκ. και η μαγνητική τομογραφία. Η  μαγνητική χολαγγειοπαγκρεατογραφία (MRCP) προσφέρει πολλά στοιχεία στη διάγνωση. Η εξέταση αυτή τείνει να αντικαταστήσει μια άλλη, την ERCP ή παλίνδρομο χολαγγειοπαγκρεατογραφία (χρησιμοποιείται ένας εύκαμπτος σωλήνας, το ενδοσκόπιο, που περνά από το στόμα στο στομάχι και το δωδεκαδάκτυλο). Μπορεί επίσης να γίνει διαδερμική βιοψία υπό CT,  λαπαροσκόπηση και PET-CT SCAN.
Ένα “αστραπιαίο” τεστ ούρων το οποίο μπορεί να ανιχνεύσει τα πρώτα σημάδια του καρκίνου του παγκρέατος μέσα σε μόλις δύο ώρες, δημιούργησαν βρετανοί επιστήμονες.Σύμφωνα με τους ειδικούς του The London NHS Trust και του Ινστιτούτου για τον Καρκίνο του Πανεπιστημίου Κουίν Μέρι που το ανέπτυξαν, το συγκεκριμένο τεστ ούρων ανιχνεύει τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης που αποτελεί δείκτη για τον καρκίνο. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι με τη βοήθεια του νέου τεστ, οι ασθενείς θα μπορούν μελλοντικά να διαγιγνώσκονται πολύ πιο γρήγορα από ότι σήμερα και αν υπάρχει ανάγκη να υποβάλλονται εγκαίρως σε χειρουργική επέμβαση, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα επιβίωσής τους μετά από την πάροδο μιας 5ετίας κατά 30%. 


ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ
Τχ: άγνωστο
Το: δεν υπάρχει Τis:  in situ
T1: στο πάγκρεας μικρότερο από 2 εκ.
Τ2: : στο πάγκρεας μεγαλύτερο από 2 εκ
Τ3: εκτός παγκρέατος, χωρίς προσβολή του ιλιακού και μεσεντέριου πλέγματος
Τ4: εκτός παγκρέατος, με προσβολή του ιλιακού και μεσεντέριου πλέγματος (μη εγχειρήσιμο)
Ν0: Δεν υπάρχουν μεταστάσεις στους λεμφαδένες
Ν1: Μεταστάσεις στους περιοχικούς λεμφαδένες
ΣΤΑΔΙΟ 0: Τis Ν0 Μ0
ΣΤΑΔΙΟ ΙΑ: Τ1Ν0Μ0
ΣΤΑΔΙΟ ΙΒ: Τ2Ν0Μ0
ΣΤΑΔΙΟ ΙΙΑ: Τ3Ν0Μ0
ΣΤΑΔΙΟ ΙΙΒ: Τ1-3Ν1Μ0
ΣΤΑΔΙΟ ΙΙΙ: Τ4Ν0-1Μ0
ΣΤΑΔΙΟ IV: Τ4Ν0-1Μ0


pancreatic cancer awareness ribbon

Πρόγνωση
Παίζει ρόλο το μέγεθος του όγκου, οι λεμφαδενικές μεταστάσεις και η ιστολογική διάγνωση. Ο μεγάλος όγκος με θετικούς λεμφαδένες και φτωχή διαφοροποιήση έχει χειρότερη πρόγνωση. Σε αρνητικούς λεμφαδένες η 5ετής επιβίωση είναι 25-30%, ενώ σε θετικούς λεμφαδένες είναι 6- μήνες. Σε επιτυχές χειρουργείο 20% των ασθενών έχουν μακρά επιβίωση.
Εγχειρήσιμη νόσος Τ1α:1εκ., Τ1β:2εκ, Τ2: μεγαλύτερο από 2 εκ έχει 5ετή επιβίωση 17,5%
Τοπική προχωρημένη νόσος Τ3 η 5ετής είναι 6%
Μεταστατική νόσος η 5ετής είναι 1,2%


Θεραπευτικές αγωγές
Τοπική νόσος
Xειρουργική επέμβαση. Mερικές φορές ακόμη και ένας εντοπισμένος καρκίνος δεν είναι δυνατόν να χειρουργηθεί. Εγχειρήσιμο είναι σε λιγότερο από 10% των ασθενών και δεν πρέπει να υπάρχει εμπλοκή του ιλιακού και μεσεντέριου πλέγματος. ( μπορεί να υπάρχει μικρή εμπλοκή της μεσεντέριας και πυλαίας φλέβας ή της ηπατικής αρτηρίας και να μπορεί να θεωρηθεί εγχειρήσιμο). Eάν η νεοπλασία όμως μπορεί να αφαιρεθεί, ο χειρουργός πρέπει να αφαιρέσει όλο ή μέρος του παγκρέατος, καθώς επίσης μέρη γειτονικών οργάνων. H διάσωση μέρους του παγκρέατος είναι προτιμητέα. Αλλιώς ο ασθενής πρέπει να υποστεί την  αιφνίδια απώλεια της δυνατότητάς του να παράγει ινσουλίνη.
Eάν ο καρκίνος είναι στην κεφαλή του παγκρέατος ο χειρουργός μπορεί  να εφαρμόσει τη μέθοδο Whipple μια μεγάλη επέμβαση, η οποία περιλαμβάνει την αφαίρεση τμημάτων του λεπτού εντέρου δηλαδή του 12/λου και της εγγύς νήστιδος, της χοληδόχου κύστεως και  του χοληφόρου πόρου και του κάτω τρίτου του στομάχου και επί πλέον της κεφαλής του παγκρέατος και παγκρεατοχοληδοχογαστονηστιδοστομία. Οι παγκρεατικοί, οι άνω μεσεντέριοι και οι ηπατοδωδεκαδακτυλικοί λεμφαδένες αφαιρούνται. Μπορεί να γίνει και τροποποιημένη Whipple με διατήρηση του πυλωρού.  
Eάν η νεοπλασία είναι στην ουρά ή στο σώμα, ο χειρουργός μπορεί ν’ αφαιρέσει αυτό το τμήμα του παγκρέατος και τον σπλήνα.
Συμπληρωματική χημειοακτινοθεραπεία: Ταυτόχρονη ακτινοθεραπεία 40 Gy μαζί με 5-FU ή Gemzar, μειώνει τον κίνδυνο τοπικής υποτροπής που είναι 70%. Στην Αμερική δίνουν συμπληρωματικά χημειοακτινοθεραπεία με με 5-FU, ενώ στην Ευρώπη Χημειοθεραπεία μόνο με Gemzar (Gemcitabine).
Σε τοπικά προχωρημένη νόσο (ποσοστό που ανέρχεται στο 25%) γίνεται χημειοακτινοθεραπεία ακτινοθεραπεία 45-54 Gy μαζί με 5-FU 500mg/m2   τις τρεις πρώτες και τις τρεις τελευταίες ημέρες της ακτινοθεραπείας με 10 μήνες μέση επιβίωση ή με 5-FU 225mg/m2   συνεχώς και μετά Gemzar (Gemcitabine)1000mg/m2  3 εβδομάδες ανά μήνα ή Gemzar (Gemcitabine)1000mg/m2  μαζί με ακτινοθεραπεία 42 Gy.
Σε κάποιους ασθενείς με ανεγχείρητο καρκίνο παγκρέατος μπορεί να γίνει προεγχειρητική χημειοθεραπεία για την υποσταδιοποίηση του όγκου και στη συνέχεια την χειρουργική εξαίρεση.
Σε μεταστατική νόσο (50% των ασθενών)  έχουν χρησιμοποιηθεί πολλά σχήματα όπως  6 μήνες Gemzar (Gemcitabine)1500mg/m2  (8 μήνες επιβίωση), Gemzar (Gemcitabine) & Oxaliplatine (9,2 μήνες επιβίωση),  XELODA, AVASTIN, CETUXIMAB, TARCEVA. Gemzar (Gemcitabine) 1000mg/m2  3 εβδομάδες ανά μήνα μαζί με Tarceva (erlotinib) είναι δημοφιλής συνδυασμός. Ανακούφιση του παγκρετικού ίκτερου γίνεται με τοποθέτηση stend.

Xημειοθεραπεία. H Gemcitabine (Gemzar), ένα  φάρμακο, που βελτιώνει την ποιότητα ζωής σε μερικά άτομα, αλλά δεν έχει οδηγήσει σε σημαντικά οφέλη επιβίωσης. Eρευνητές μελετούν κατά πόσον αυτό το φάρμακο θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικότερο χορηγούμενο μαζί με άλλα. Tο Aμερικανικό Eθνικό Iνστιτούτο Kαρκίνου έχει χρηματοδοτήσει 13 κλινικές δοκιμές θεραπευτικών αγωγών αντιμετώπισης του καρκίνου του παγκρέατος. Δέκα από αυτές χρησιμοποιήσαν συνδυασμούς με gemcitabine.
Eρευνητές δοκιμάζουν επίσης το φάρμακο trastuzumab ( Herceptin), που χρησιμοποιείται στον καρκίνο του μαστού, και το IMC-C225- Cetuximab (Erbitux) το φάρμακο για τον καρκίνο του παχέος εντέρου.



Νεότερη έρευνα δείχνει ότι τα φάρμακα που κράτησαν έως τώρα στη ζωή τον επικεφαλής της εταιρείας Apple, Steve Jobs, είναι αποτελεσματικά σε σημαντικό βαθμό. Υπενθυμίζουμε ότι ο Jobs εμφάνισε μια ιδιαίτερα δύσκολη μορφή καρκίνου του παγκρέατος το 2008 και ακολούθησε, κατά σύσταση των γιατρών του, μια σχετικά νέα θεραπεία, που συνδυάζει δύο αναστολείς της κινάσης. Τώρα οι έρευνες δείχνουν ότι ίσως τα φάρμακα αυτά να είναι πράγματι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου του παγκρέατος, από την οποία πάσχει και ο Jobs. Η συγκεκριμένη κακοήθεια στο παρελθόν αντιμετωπιζόταν μόνο χειρουργικά και στη συνέχεια φαρμακευτικά χορηγείτο ως χημειοθεραπεία η στρεπτοζοκίνη. Την εποχή που νόσησε, όμως, ο επικεφαλής της Apple ολοκληρώνονταν οι έρευνες για δύο αναστολείς της κινάσης. Επειδή αυτές οι έρευνες απέπνεαν αισιοδοξία, οι θεράποντες γιατροί του τού πρότειναν να ενταχθεί στην επόμενη φάση της κλινικής έρευνας, προκειμένου να λάβει τα σκευάσματα πειραματικά - τα ίδια φάρμακα χορηγήθηκαν και σε άλλους 171 ασθενείς. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι, χορηγούμενα χωριστά το καθένα (και όχι σε συνδυασμό), αύξαναν το προσδόκιμο ζωής κατά 11 μήνες σε σύγκριση με όσους είχαν καρκίνο της ίδιας μορφής και του ίδιου σταδίου, αλλά έπαιρναν διαφορετικά φάρμακα. Τώρα διερευνάται μήπως ο συνδυασμός τους είναι ακόμα πιο αποτελεσματικός από τη μεμονωμένη χορήγηση. Πρόκειται για τους αναστολείς σουνιτινίβη (sunitinib) και εβερόλιμους (everolimus). Ο πρόεδρος της Apple, πάντως, ξαναπήρε πρόσφατα «άδεια επ' αόριστον», όπως είχε κάνει προ δύο ετών. Τότε ο παγκρεατικός καρκίνος είχε κάνει μετάσταση στο ήπαρ του και ο Jobs έλειψε για να κάνει μεταμόσχευση ήπατος. Όταν συνήλθε από τη μεταμόσχευση και τη χημειοθεραπεία, επανήλθε στην εργασία του. Τώρα φαίνεται πως παρουσιάστηκαν πάλι μεταστάσεις και ο Jobs χρειάζεται και πάλι να αφήσει τη δουλειά για να φροντίσει την υγεία του, κάνοντας θεραπεία με τα δύο νέα φάρμακα.Γάλλοι και Αμερικανοί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι με αυτό τον τρόπο τα φάρμακα εβερόλιμους (everolimus) και σουνιτινίμπη (sunitinib) παρατείνουν σημαντικά την επιβίωση των ασθενών με προχωρημένους νευροενδοκρινείς όγκους του παγκρέατος. Οι όγκοι αυτοί αποκαλούνται επίσης καρκινώματα των νησιδίων του παγκρέατος και αντιπροσωπεύουν ένα μικρό ποσοστό των κρουσμάτων καρκίνου του παγκρέατος. Ωστόσο, έχουν καλύτερη πρόγνωση απ’ ότι η συνηθέστερη και πιο επιθετική μορφή της νόσου, το αδενοκαρκίνωμα. Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου (ACS), λιγότερο από το 20% των πασχόντων από αδενοκαρκίνωμα του παγκρέατος είναι ζωντανοί 1 χρόνο έπειτα από την αρχική διάγνωση, ενώ σύμφωνα με τους συγγραφείς των νέων μελετών η μέση επιβίωση των ασθενών με νευροενδοκρινείς όγκους του παγκρέατος είναι 27 μήνες. Ειδικά οι ασθενείς με προχωρημένους νευροενδοκρινείς όγκους έχουν μέση επιβίωση 5 μηνών. Με τα νέα φάρμακα, όμως, έφτασε τους 11 μήνες κατά μέσον όρο, ενώ υπήρχαν και πολλοί ασθενείς (πάνω από ένας στους τρεις) που έφτασαν στους 18 μήνες δίχως σημάδια ότι η νόσος τους εξελίσσεται περαιτέρω. Οι δύο μελέτες δημοσιεύονται σήμερα στην «Ιατρική Επιθεώρηση της Νέας Αγγλίας» (NEJM).«Τα δύο φάρμακα, που είναι ήδη εγκεκριμένα για άλλες μορφές καρκίνου, δρουν αναστέλλοντας τους παράγοντες αυξήσεως των παγκρεατικών νευροενδοκρινών όγκων.
Οι μελέτες
Στη μελέτη του εβερόλιμους συμμετείχαν 410 ασθενείς από 82 νοσηλευτικά κέντρα 18 χωρών. Όλοι οι ασθενείς έπασχαν από ανεγχείρητο ή μεταστατικό νευροενδοκρινή παγκρεατικό καρκίνο. Οι ερευνητές τους χώρισαν σε δύο ομάδες, η μία εκ των οποίων πήρε εβερόλιμους και η άλλη μια ανενεργό ουσία.
Στη μελέτη της σουνιτινίμπης συμμετείχαν 171 ασθενείς, οι οποίοι επίσης πήραν είτε το φάρμακο είτε μια ανενεργό ουσία. Οι ασθενείς αυτοί, οι οποίοι προέρχονται από 42 νοσηλευτικά κέντρα σε 11 χώρες, επίσης έπασχαν από προχωρημένη νόσο.
Και οι δύο μελέτες είχαν ως στόχο να διαπιστώσουν εάν τα φάρμακα αυξάνουν την επιβίωση δίχως εξέλιξη της νόσου (progression-freesurvival) - δηλαδή το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την διάγνωση έως την έναρξη της περαιτέρω εξέλιξης του καρκίνου, η οποία μπορεί και να κοστίσει τη ζωή του ασθενούς.
«Οι νευροενδοκρινείς όγκοι του παγκρέατος είναι σπάνιοι, αλλά ασφαλώς είναι πολύ ενθαρρυντικά τα νέα ευρήματα», δήλωσε ο δρ Μπούμι Μεχρότρα, επικεφαλής του Τομέα Ιατρικής Ογκολογίας στο Ιουδαϊκό Ιατρικό Κέντρο Βορείου Ακτής-Ρόουντ Άιλαντ, στη Νέα Υόρκη.
Αλλαγή στο πρόγραμμα
Οι ερευνητές του εβερόλιμους άλλαξαν στη διάρκεια της μελέτης το πρόγραμμα, επιτρέποντας σε 148 από τους ασθενείς που έπαιρναν την ανενεργό ουσία να αρχίσουν να παίρνουν το φάρμακο. Και αυτό, διότι οι καρκίνοι τους εξελίχθηκαν, οπότε θα ήταν ανήθικο να τους στερήσουν μια αγωγή που θα μπορούσε να τους κρατήσει στη ζωή. Στην Αμερική ήδη το EVEROLIMYS έχει πάρει έγκριση και ήδη αναμένεται η έγκριση και στην Ελλάδα.
Η δράση της σουνιτινίμπης ήταν εξίσου εντυπωσιακή, με αποτέλεσμα να διακόψουν πρόωρα οι ερευνητές τη μελέτη ούτως ώστε να ωφεληθούν και οι ασθενείς που έπαιρναν την ανενεργό ουσία.

pancreatic cancer

Ένα πειραματικό εμβόλιο φαίνεται να αυξάνει το προσδόκιμο επιβίωσης, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν σε συνέδριο για τον καρκίνο στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Τα εμβόλια συνήθως σχετίζονται με την πρόληψη των λοιμώξεων αλλά υπάρχουν και άλλα - όπως αυτό που τώρα δοκιμάζεται - τα οποία διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα για να καταπολεμά τον καρκίνο. Η χρήση του εμβολίου βελτιώνει τη διετή επιβίωση των ασθενών που έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση του όγκου από 42% έως 70%, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης.Όπως εξήγησε ο δρ Ντάνιελ Λαχερόυ του Αντικαρκινικού Κέντρου Kimmel του Τζονς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη, το εμβόλιο, το οποίο είχε ήδη παρουσιάσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην αρχική φάση  της μελέτης, έχει σχεδιαστεί να ενισχύσει την ανοσοποιητική αντίδραση του ασθενούς στα παγκρεατικά καρκινικά κύτταρα, που μπορεί να έχουν μείνει στον οργανισμό μετά την χειρουργική επέμβαση, τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία.
Στη φάση ΙΙ λοιπόν, το εμβόλιο, που χορηγήθηκε σε 60 ασθενείς με εξαιρούμενο καρκίνο του παγκρέατος, συσχετίστηκε με μονοετή και διετή συχνότητα επιβίωσης 88% και 76% αντίστοιχα. Παλαιότερες μελέτες είχαν αποφέρει ποσοστά επιβίωσης της τάξης του 63% και του 42%. Ο δρ Λαχερόυ έσπευσε να επισημάνει ότι ενώ τα ευρήματα είναι πολύ ενθαρρυντικά για ασθενείς με πρώιμου σταδίου καρκίνο του παγκρέατος, αλλά μόνο το 15%-20% των ασθενών με την συγκεκριμένη κακοήθεια, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Στην τελική φάση των κλινικών δοκιμών μπαίνει ένα νέο εμβόλιο για τον καρκίνο του παγκρέατος. Περισσότεροι από 1.000 βρετανοί πάσχοντες από προχωρημένες μορφές της νόσου δήλωσαν συμμετοχή στην μελέτη TeloVac, η οποία αρχίζει σε 53 βρετανικά νοσοκομεία. Κατά την μελέτη, οι μισοί ασθενείς θα κάνουν τακτικά το εμβόλιο GV1001 σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με το φάρμακο γεμσιταμπίνη, ενώ οι άλλοι μισοί θα παίρνουν μόνο γεμσιταμπίνη, για να συγκριθεί η αποτελεσματικότητα των δύο θεραπευτικών προσεγγίσεων. Το εμβόλιο περιέχει μικρά τμήματα της πρωτεϊνης τελομεράση, η οποία υπερπαράγεται από τα καρκινικά κύτταρα. Στόχος του είναι να διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα για να αναγνωρίζει την τελομεράση  που βρίσκεται στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων και να αρχίσει να επιτίθεται στα καρκινικά κύτταρα. Όπως εξηγεί ο συντονιστής της μελέτης δρ Τζων Νεοπτόλεμος, καθηγητής Χειρουργικής και επικεφαλής του Τμήματος Χειρουργικής & Ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, το πρόβλημα με τους καρκινικούς όγκους είναι πως μπορούν να «ξεγελούν» τα ανοσοποιητικά κύτταρα και έτσι να προστατεύονται από αυτά.«Το εμβόλιο εξουδετερώνει την ικανότητα των όγκων να “μεταμφιέζονται” και τους καθιστά εμφανείς στα ανοσοποιητικά κύτταρα», προσθέτει.Οι πρώτες (φάσης Ι και ΙΙ) δοκιμές του εμβολίου σε πολύ μικρότερους αριθμούς ασθενών έδειξαν πως είναι ασφαλές και αποτελεσματικό στο 75% των περιπτώσεων.Την μελέτη χρηματοδοτεί ο κορυφαίος οργανισμός έρευνας του καρκίνου στη Βρετανία – το Cancer Research UK. Ο επιστημονικός διευθυντής του οργανισμού καθηγητής Πήτερ Τζόνζον δήλωσε στο BBC: «Ένα από τα μεγάλα προβλήματα με την θεραπεία του καρκίνου είναι πως σχεδόν πάντοτε εναπομένουν μερικά κακοήθη κύτταρα – και από αυτά μπορεί να αναπτυχθεί εκ νέου ο καρκίνος».Με τα εμβόλια όπως αυτό που δοκιμάζεται, γίνεται προσπάθεια επαναπρογραμματισμού του ανοσοποιητικού συστήματος, ούτως ώστε να μπορεί να αναγνωρίζει και αυτά τα καρκινικά κύτταρα και να τα εκριζώνει ώστε να αποτρέπονται οι υποτροπές του καρκίνου.Τα αποτελέσματα της μελέτης αναμένονται σε περίπου έναν χρόνο, ενώ αργότερα εφέτος η παρασκευάστρια εταιρεία του εμβολίου προγραμματίζει να αρχίσει αντίστοιχη μελέτη και σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα. Σημειώνεται πως το πρώτο θεραπευτικό εμβόλιο για τον καρκίνο έχει ήδη εγκριθεί για χρήση σε ανθρώπους. Πρόκειται για το Provenge, το οποίο εγκρίθηκε πριν από ένα έτος από την Υπηρεσία Τροφίμων & Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση του προχωρημένου καρκίνου του προστάτη.


Η πιο αποτελεσματική θεραπεία, όπως σε όλες τις περιπτώσεις καρκίνου, επιτυγχάνεται όταν αυτός αναγνωριστεί σε πρώιμο στάδιο και τότε η χειρουργική είναι η πιο αποτελεσματική αγωγή, μαζί με την απόλυτα εξατομικευμένη θεραπεία.  
Ο πόνος που αποτελεί ένα ή το πιο σοβαρό πρόβλημα σε μη εγχειρήσιμες περιπτώσεις σε προχωρημένα στάδια, αντιμετωπίζεται με αρκετή επιτυχία με τα σύγχρονα αναλγητικά μέσα που διατίθενται. O πόνος μπορεί να αντιμετωπιστεί με ναρκωτικά, ακτινοθεραπεία ή block νεύρων (neuroabliation) ιλιακού πλέγματος. 
Για την καχεξία χρησιμοποιείται η MEGESTROL ACITATE.  
Σε ασκίτη δίδονται διουρητικά και γίνεται παρακέντηση. 
Σε παγκρεατική ανεπάρκεια χορηγούνται παγκρεατικά ένζυμα
Σε αρκετά κέντρα χρησιμοποιείται   για τον καρκίνο του παγκρέατος η κλασματική στερεοτακτική ραδιοχειρουργική. H αγωγή αυτή  κατευθύνει ισχυρή ακτινοβολία μόνο στη νεοπλασία, αφήνοντας ανέπαφο τον υγιή ιστό.
Mια άλλη εναλλακτική αγωγή που έχει συγκεντρώσει πολύ ενδιαφέρον, περιλαμβάνει τη λήψη παγκρεατικών ενζύμων, πολλών βιταμινών και άλλων διατροφικών συμπληρωμάτων καθώς και διενέργεια υποκλυσμών με καφέ.




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
  1. Altekruse SF, Kosary CL, Krapcho M, et al (eds). SEER Cancer Statistics Review, 1975-2007, National Cancer Institute. Bethesda, MD, http://seer.cancer.gov/csr/1975_2007/, based on November 2009 SEER data submission, posted to the SEER web site, 2010.
  2. American Cancer Society. Cancer Facts & Figures 2011. Atlanta, Ga: American Cancer Society; 2011.
  3. American Joint Committee on Cancer. Exocrine and Endocrine Pancreas. AJCC Cancer Staging Manual. 7th ed. New York, NY: Springer; 2010:241-246.
  4. Caprotti R, Brivio F, Fumagalli L, et al. Free-from-progression period and overall short preoperative immunotherapy with IL-2 increases the survival of pancreatic cancer patients treated with macroscopically radical surgery. Anticancer Res. 2008 May-Jun;28(3B):1951-4.
  5. Chen J, Li D, Killary AM, et al. Polymorphisms of p16, p27, p73, and MDM2 modulate response and survival of pancreatic cancer patients treated with preoperative chemoradiation. Ann Surg Oncol. 2009 Feb;16(2):431-9. Epub 2008 Nov 20.
  6. Conroy T, Desseigne F, Ychou M, et al. Randomized phase III trial comparing FOLFIRINOX (F: 5FU/leucovorin [LV], irinotecan [I], and oxaliplatin [O]) versus gemcitabine (G) as first-line treatment for metastatic pancreatic adenocarcinoma (MPA): Preplanned interim analysis results of the PRODIGE 4/ACCORD 11 trial. J Clin Oncol (Meeting Abstracts) 2010 28: 4010.
  7. Cunningham D, Chau I, Stocken DD, et al. Phase III randomized comparison of gemcitabine versus gemcitabine plus capecitabine in patients with advanced pancreatic cancer. J Clin Oncol. 2009 Nov 20;27(33):5513-8. Epub 2009 Oct 26.
  8. Debrin JA, Sun W, Metz JM, Furth EE. Carcinoma of the Pancreas. In: Abeloff MD, Armitage JO, Lichter AS, Niederhuber JE. Kastan MB, McKenna WG, eds. Clinical Oncology. 4th ed. Philadelphia, Pa: Elsevier; 2008: 1595-1609.
  9. Fjallskog ML, Janson ET, Falkmer UG, et al. Treatment with combined streptozotocin and liposomal doxorubicin in metastatic endocrine pancreatic tumors. Neuroendocrinology. 2008;88(1):53-8.
  10. Freelove R, Walling AD. Pancreatic cancer: diagnosis and management. Am Fam Physician. 2006;73:485-92.
  11. Gillen S, Schuster T, Meyer Zum Büschenfelde C, Friess H, Kleeff J. Preoperative/neoadjuvant therapy in pancreatic cancer: a systematic review and meta-analysis of response and resection percentages. PLoS Med. 2010 Apr 20;7(4):e1000267. Hirooka Y, Itoh A, Kawashima H, et al. A combination therapy of gemcitabine with immunotherapy for patients with inoperable locally advanced pancreatic cancer. Pancreas. 2009 Apr;38(3):e69-74.
  12. Key C. Cancer of the Pancreas. In: Ries LAG, Young JL, Keel GE, Eisner MP, Lin YD, Horner M-J (editors). SEER Survival Monograph: Cancer Survival Among Adults: U.S. SEER Program, 1988-2001, Patient and Tumor Characteristics. National Cancer Institute, SEER Program, NIH Pub. No. 07-6215, Bethesda, MD, 2007.
  13. Kulke MH, Tempero MA, Niedzwiecki D, et al. Randomized phase II study of gemcitabine administered at a fixed dose rate or in combination with cisplatin, docetaxel, or irinotecan in patients with metastatic pancreatic cancer: CALGB 89904. J Clin Oncol. 2009 Nov 20;27(33):5506-12. Epub 2009 Oct 26.
  14. Kwekkeboom DJ, de Herder WW, Kam BL, et al. Treatment with the radiolabeled somatostatin analog [177 Lu-DOTA 0,Tyr3]octreotate: toxicity, efficacy, and survival. J Clin Oncol. 2008 May 1;26(13):2124-30. PubMed PMID: 18445841.
  15. Lai G, O'Dorisio T, McDougall R, Weigall RJ. Cancer of the endocrine system. In: Abeloff MD, Armitage JO, Lichter AS, Niederhuber JE. Kastan MB, McKenna WG, eds. Clinical Oncology. 4th ed. Philadelphia, Pa: Elsevier; 2008: 1271-1305.
  16. Lipton A, Campbell-Baird C, Witters L, Harvey H, Ali S. Phase II trial of gemcitabine, irinotecan, and celecoxib in patients with advanced pancreatic cancer. J Clin Gastroenterol. 2010 Apr;44(4):286-8.
  17. Loehrer PJ, Powell ME, Cardenes HR, et al. A randomized phase III study of gemcitabine in combination with radiation therapy versus gemcitabine alone in patients with localized, unresectable pancreatic cancer: E4201. J Clin Oncol. 2008; 26 (May 20 suppl; abstr 4506).
  18. National Cancer Institute. Physician Data Query (PDQ). Pancreatic Cancer: Treatment. 8/30/2010. Accessed at http://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/treatment/pancreatic/healthprofessional on October 7, 2010.
  19. National Cancer Institute. Physician Data Query (PDQ). Islet cell tumors (endocrine pancreas). 10/31/2008. Accessed at http://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/treatment/isletcell/healthprofessional on August 25, 2009.
  20. National Comprehensive Cancer Network. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology: Pancreatic Adenocarcinoma. V.2.2010. Accessed at www.nccn.org on October 6, 2010.
  21. National Comprehensive Cancer Network. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology. Neuroendocrine tumors. V.2.2010. Accessed at www.nccn.org on October 6, 2010.
  22. Neoptolemos JP, Stocken DD, Bassi C, et al. Adjuvant chemotherapy with fluorouracil plus folinic acid vs gemcitabine following pancreatic cancer resection: a randomized controlled trial. JAMA. 2010 Sep 8;304(10):1073-81.
  23. Neuhaus P, Riess H, Post S, et al. CONKO-001: Final results of the randomized, prospective, multicenter phase III trial of adjuvant chemotherapy with gemcitabine versus observation in patients with resected pancreatic cancer (PC). J Clin Oncol. 2008; 26 (May 20 suppl; abstr LBA4504).
  24. Nieto J, Grossbard ML, Kozuch P. Metastatic pancreatic cancer 2008: is the glass less empty? Oncologist. 2008;13:562-576.
  25. Online Mendelian Inheritance in Man, OMIM. Lynch syndrome. McKusick-Nathans Institute of Genetic Medicine, Johns Hopkins University (Baltimore, MD) and National Center for Biotechnology Information, National Library of Medicine (Bethesda, MD), Available at: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/sites/entrez?db=OMIM. Accessed 8/25/2009.
  26. Raymond E, Dahan L, Raoul JL, et al. Sunitinib malate for the treatment of pancreatic neuroendocrine tumors. N Engl J Med. 2011 Feb 10;364(6):501-13.
  27. Royal RE, Wolff RA, Crane CH. Pancreatic Cancer. In: DeVita VT, Hellman S, Rosenberg SA, eds. Cancer: Principles and Practice of Oncology. 8th ed. Philadelphia, Pa: Lippincott Williams & Wilkins; 2008:1086-1124.
  28. Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) Program (www.seer.cancer.gov) SEER*Stat Database: Incidence - SEER 17 Regs Limited-Use + Hurricane Katrina Impacted Louisiana Cases, Nov 2008 Sub (1973-2006 varying) - Linked To County Attributes - Total U.S., 1969-2006 Counties, National Cancer Institute, DCCPS, Surveillance Research Program, Cancer Statistics Branch, released April 2009, based on the November 2008 submission. Analyzed using Surveillance Research Program, National Cancer Institute SEER*Stat software (www.seer.cancer.gov/seerstat) version 6.5.2.
  29. Wolff RA, Crane CH, Abbruzzese JL, Li D, Evans DB. Neoplasms of the exocrine pancreas. In: Kufe DW, Bast RC, Hait WN, Hong WK, Pollock RE, Weichselbaum RR, Holland JF, Frei E. Cancer Medicine 7. Hamilton, Ontario: BC Decker; 2006:1331-1358.
  30. Yang GY, Wagner TD, Fuss M, et al. Multimodality approaches for pancreatic cancer. CA Cancer J Clin. 2005;55:352-367.
  31. Yao JC, Rindi G, Evans DB. Pancreatic endocrine tumors. In: DeVita VT, Hellman S, Rosenberg SA, eds. Cancer: Principles and Practice of Oncology. 8th ed. Philadelphia, Pa: Lippincott Williams & Wilkins; 2008: 1702-1721.
  32. Yao JC, Shah MH, Ito T, et al. Everolimus for advanced pancreatic neuroendocrine tumors. N Engl J Med. 2011 Feb 10;364(6):514-23.
  33. Abiaka CD, Al-Awadi FM et al. Plasma micronutrient antioxidant in cancer patients. Cancer Detect Prev . 2001;25(3):245-53.
  34. Ahn WS, Yoo J et al. Protective effects of green tea extracts (polyphenon E and EGCG) on human cervical lesions. Eur J Cancer Prev . 2003;12(5):383-90.
  35. Alarcon de la Lastra C, Barranco MD et al. Mediterranean diet and health: biological importance of olive oil. Curr Pharm Des . 2001;7(10):933-50.
  36. Alcock RA, Dey S et al. Farnesyltransferase inhibitor (L-744,832) restores TGF-beta type II receptor expression and enhances radiation sensitivity in K-ras mutant pancreatic cancer cell line MIA PaCa-2. Oncogene . 2002;21(51):7883-90.
  37. Alguacil J, Porta M et al. Occupational exposure to dyes, metals, polycyclic aromatic hydrocarbons and other agents and K-ras activation in human exocrine pancreatic cancer. Int J Cancer . 2003;107(4):635-41.
  38. Aller R, de Luis DA et al. Effect of soluble fiber intake in lipid and glucose levels in healthy subjects: a randomized clinical trial. Diabetes Res Clin Pract . 2004;65(1):7-11.
  39. American Cancer Society. Cancer Facts and Figures 2005.2005.
  40. Anderson KM, Seed T et al. NTBN, a free radical spin trap induces programmed cell death in human pancreatic cancer (PANC-1) cells. Anticancer Research . 1998a;18(5A):3213-22.
  41. Anderson KM, Seed T et al. Five-lipoxygenase inhibitors reduce Panc-1 survival: the mode of cell death and synergism of MK886 with gamma linolenic acid. Anticancer Res . 1998b;18(2A):791-800.
  42. Andren-Sandberg A, Johansson J. Influence of sex hormones on pancreatic cancer. Int J Pancreatol . 1990;7(1-3):167-76.
  43. Ansari MS, Gupta NP. Lycopene: a novel drug therapy in hormone refractory metastatic prostate cancer. Urol Oncol . 2004;22(5):415-20.
  44. Appel MJ, Woutersen RA. Effects of dietary beta-carotene and selenium on initiation and promotion of pancreatic carcinogenesis in azaserine-treated rats. Carcinogenesis . 1996;17(7):1411-6.
  45. Armstrong T, Walters E et al. Deficiencies of micronutrients, altered bowel function, and quality of life during late follow-up after pancreaticoduodenectomy for malignancy. Pancreatology . 2002;2(6):528-34.
  46. Bai J, Sata N et al. Genistein-induced changes in gene expression in Panc 1 cells at physiological concentrations of genistein. Pancreas . 2004;29(2):93-8.
  47. Bai YR, Wu GH et al. Intensity modulated radiation therapy and chemotherapy for locally advanced pancreatic cancer: results of feasibility study. World J Gastroenterol . 2003;9(11):2561-4.
  48. Baker CH, Kedar D et al. Blockade of epidermal growth factor receptor signaling on tumor cells and tumor-associated endothelial cells for therapy of human carcinomas. Am J Pathol . 2002a;161(3):929-38.
  49. Baker CH, Solorzano CC et al. Blockade of vascular endothelial growth factor receptor and epidermal growth factor receptor signaling for therapy of metastatic human pancreatic cancer. Cancer Res . 2002b;62(7):1996-2003.
  50. Banerjee S, Zhang Y et al. Molecular evidence for increased antitumor activity of gemcitabine by genistein in vitro and in vivo using an orthotopic model of pancreatic cancer. Cancer Res . 2005;65(19):9064-72.
  51. Barber MD, Fearon KC. Tolerance and incorporation of a high-dose eicosapentaenoic acid diester emulsion by patients with pancreatic cancer cachexia. Lipids 2001;36(4):347-51.
  52. Barber MD, McMillan DC et al. Metabolic response to feeding in weight-losing pancreatic cancer patients and its modulation by a fish-oil-enriched nutritional supplement. Clin Sci (Lond) . 2000;98(4):389-99.
  53. Barber MD, Ross JA et al. The effect of an oral nutritional supplement enriched with fish oil on weight-loss in patients with pancreatic cancer. Brit J Cancer . 1999;81(1):80-6.
  54. Bartsch DK, Sina-Frey M et al. CDKN2A germline mutations in familial pancreatic cancer. Ann Surg . 2002;23(6):730-7.
  55. Bauer JD, Capra S. Nutrition intervention improves outcomes in patients with cancer cachexia receiving chemotherapy-a pilot study. Support Care Cancer . 2004; IN PRESS.
  56. Belanger JT. Perillyl alcohol: applications in oncology. Altern Med Rev . 1998;3(6):448-57.
  57. Berrington de Gonzalez A, Sweetland S et al. A meta-analysis of obesity and the risk of pancreatic cancer. British Journal of Cancer . 2003;89(3):519-23.
  58. Berrozpe G, Schaeffer J et al. Comparative analysis of mutations in the p53 and K-ras genes in pancreatic cancer. Int J Cancer . 1994;58(2):185-91.
  59. BioDrugs, 2002. Cancer vaccine--antigenics. BioDrugs 2002;16(1):72-4.
  60. Bjelakovic G, Nikolova D et al. Antioxidant supplements for prevention of gastrointestinal cancers: a systematic review and meta-analysis. Lancet . 2004;364(9441):1219-28.
  61. Blumenthal RD, Hansen HJ et al. Inhibition of adhesion, invasion, and metastasis by antibodies targeting CEACAM6 (NCA-90) and CEACAM5 (carcinoembryonic antigen). Cancer Res . 2005;65(19):8809-17.
  62. Boadas J, Mora J et al. Clinical usefulness of K-ras gene mutation detection and cytology in pancreatic juice in the diagnosis and screening of pancreatic cancer. Eur J Gastroenterol Hepatol . 2001 Oct;13(10):1153-9.
  63. Boari C, Montanari FM et al. [Toxic occupational liver diseases. Therapeutic effects of silymarin]. Minerva Med . 1981;72(40):2679-88.
  64. Boik J. Natural Compounds in Cancer Therapy: Promising Nontoxic Antitumor Agents from Plants and Other Natural Sources . Princeton, MN: Oregon Medical Press; 2001.
  65. Boros LG, Bassilian S et al. Genistein inhibits nonoxidative ribose synthesis in MIA pancreatic adenocarcinoma cells: a new mechanism of controlling tumor growth. Pancreas . 2001;22(1):1-7.
  66. Bouvet M, Nardin SR et al. Parathyroid hormone-related protein as a novel tumor marker in pancreatic adenocarcinoma. Pancreas . 2002;24(3):284-90.
  67. Braga M, Cristallo M et al. Correction of malnutrition and maldigestion with enzyme supplementation in patients with surgical suppression of exocrine pancreatic function. Surg Gynecol Obstet . 1988;167(6):485-92.
  68. Brand R. The diagnosis of pancreatic cancer. Cancer J . 2001;7(4):287-97.
  69. Brasiuniene B, Brasiunas V et al. Molecular factors of pancreatic cancer pathogenesis and prognosis. Medicina (Kaunas) . 2003;39(7):631-6.
  70. Broitman SA, Wilkinson J et al. Effects of monoterpenes and mevinolin on murine colon tumor CT-26 in vitro and its hepatic "metastases" in vivo. Adv Exp Med Biol . 1995;401:111-30.
  71. Bruno MJ, Haverkort EB et al. Maldigestion associated with exocrine pancreatic insufficiency: implications of gastrointestinal physiology and properties of enzyme preparations for a cause-related and patient-tailored treatment. Am J Gastroenterol . 1995a;90(9):1383-93.
  72. Bruno MJ, Hoek FJ et al. Simultaneous assessments of exocrine pancreatic function by cholesteryl-[14C]octanoate breath test and measurement of plasma p-aminobenzoic acid. Clin Chem . 1995b;41(4):599-604.
  73. Buchler P, Gukovskaya AS et al. Prevention of metastatic pancreatic cancer growth in vivo by induction of apoptosis with genistein, a naturally occurring isoflavonoid. Pancreas . 2003;26(3):264-73.
  74. Buchler P, Reber HA et al. Antiangiogenic activity of genistein in pancreatic carcinoma cells is mediated by the inhibition of hypoxia-inducible factor-1 and the down-regulation of VEGF gene expression. Cancer . 2004;100(1):201-10.
  75. Burke YD, Ayoubi AS et al. Effects of the isoprenoids perillyl alcohol and farnesol on apoptosis biomarkers in pancreatic cancer chemoprevention. Anticancer Research . 2002;22(6A):3127-34.
  76. Burns, CP, Halabi, S, et al. Phase I clinical study of fish oil fatty acid capsules for patients with cancer cachexia: cancer and leukemia group B study 9473. Clin Cancer Res 1999;5(12):3942-7.
  77. Burris HA3. Objective outcome measures of quality of life. Oncology (Williston Park) . 1996;10(11 Suppl):131-5.
  78. Cai J, Jiang WG et al. Inhibition of angiogenic factor- and tumour-induced angiogenesis by gamma linolenic acid. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids . 1999;60(1):21-9.
  79. Caldas C, Hahn SA et al. Detection of K-ras mutations in the stool of patients with pancreatic adenocarcinoma and pancreatic ductal hyperplasia. Cancer Res . 1994 Jul 1;54(13):3568-73.
  80. Chen da W, Wei Fei Z et al. Role of enteral immunonutrition in patients with gastric carcinoma undergoing major surgery. Asian J Surg . 2005;28(2):121-4.
  81. Chen X, Yano Y et al. Inhibition of farnesyl protein transferase and P21ras membrane association by d-limonene in human pancreas tumor cells in vitro. Chin Med Sci J . 1999;14(3):138-44.
  82. Choi YH, Lee WH et al. p53-independent induction of p21 (WAF1/CIP1), reduction of cyclin B1 and G2/M arrest by the isoflavone genistein in human prostate carcinoma cells. Jpn J Cancer Res . 2000;91(2):164-73.
  83. Chow HH, Cai Y et al. Phase I pharmacokinetic study of tea polyphenols following single-dose administration of epigallocatechin gallate and polyphenon E. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev . 2001;10(1):53-8.
  84. Chow HH, Cai Y et al. Pharmacokinetics and safety of green tea polyphenols after multiple-dose administration of epigallocatechin gallate and polyphenon E in healthy individuals. Clin Cancer Res . 2003;9(9):3312-9.
  85. Chu J, Lloyd FL et al. Potential involvement of the cyclooxygenase-2 pathway in the regulation of tumor-associated angiogenesis and growth in pancreatic cancer. Mol Cancer Ther . 2003;2(1):1-7.
  86. Cleary SP, Gryfe R et al. Prognostic factors in resected pancreatic adenocarcinoma: analysis of actual 5-year survivors. J Am Coll Surg . 2004;198(5):722-31.
  87. Comstock GW, Helzlsouer KJ et al. Prediagnostic serum levels of carotenoids and vitamin E as related to subsequent cancer in Washington County, Maryland. Am J Clin Nutr . 1991;53((1 Suppl)):260S-4S.
  88. Corbishley TP, Iqbal MJ et al. Circulating sex steroids and sex hormone binding globulin in pancreatic adenocarcinoma. Anticancer Res . 1986;6(2):219-22.
  89. Coss A, Cantor KP et al. Pancreatic cancer and drinking water and dietary sources of nitrate and nitrite. Am J Epidemiol . 2004;159(7):693-701.
  90. Cowgill SM, Muscarella P. The genetics of pancreatic cancer. Am J Surg . 2003;186(3):279-86.
  91. Crane CH, Mason K et al. Initial experience combining cyclooxygenase-2 inhibition with chemoradiation for locally advanced pancreatic cancer. Am J Clin Oncol . 2003;26(4):81-4.
  92. Crowell PL, Siar AA et al. Antitumorigenic effects of limonene and perillyl alcohol against pancreatic and breast cancer. Adv Exp Med Biol . 1996;401:131-6.
  93. Cuendet M, Pezzuto JM. The role of cyclooxygenase and lipoxygenase in cancer chemoprevention. Drug Metabol Drug Interact . 2000;17(1-4):109-57.
  94. Cullen JJ, Mitros FA et al. Expression of antioxidant enzymes in diseases of the human pancreas: another link between chronic pancreatitis and pancreatic cancer. Pancreas . 2003;26(1):23-7.
  95. DeMeo MT. Pancreatic cancer and sugar diabetes. Nutr Rev . 2001;59(4):112-5.
  96. Dimagno EP, Reber HA et al. AGA technical review on the epidemiology, diagnosis and treatment of pancreatic ductal adenocarcinoma. Gastroenterol Clin Biol . 1999;117:1464-84.
  97. Ding XZ, Tong WG et al. Blockade of cyclooxygenase-2 inhibits proliferation and induces apoptosis in human pancreatic cancer cells. Anticancer Research . 2000;20(4):2625-31.
  98. Ding XZ, Tong WG et al. Cyclooxygenases and lipoxygenases as potential targets for treatment of pancreatic cancer. Pancreatology . 2001;1(4):291-9.
  99. El-Metwally TH, Adrian TE. Optimization of treatment conditions for studying the anticancer effects of retinoids using pancreatic adenocarcinoma as a model. Biochemical & Biophysical Research Communications . 1999;257(2):596-603.
  100. Ertekin MV, Koc M et al. The effects of oral zinc sulphate during radiotherapy on anti-oxidant enzyme activities in patients with head and neck cancer: a prospective, randomised, placebo-controlled study. Int J Clin Pract . 2004;58(7):662-8.
  101. Fearon KC, Falconer JS et al. An open-label phase I/II dose escalation study of the treatment of pancreatic cancer using lithium gammalinolenate. Anticancer Research . 1996;16(2):867-74.
  102. Ferrari V, Valcamonico F et al. Gemcitabine plus celecoxib (GECO) in advanced pancreatic cancer: a phase II trial. Cancer Chemother Pharmacol . 2005;1-6.
  103. Ferreira PR, Fleck JF et al. Protective effect of alpha-tocopherol in head and neck cancer radiation-induced mucositis: a double-blind randomized trial. Head Neck . 2004;26(4):313-21.
  104. Ferry DR, Deakin M et al. A phase II study of the 5-lipoxygenase inhibitor, CV6504, in advanced pancreatic cancer: correlation of clinical data with pharmacokinetic and pharmacodynamic endpoints. Ann Oncol . 2000;11(9):1165-70.
  105. Fosslien E. Biochemistry of cyclooxygenase (COX)-2 inhibitors and molecular pathology of COX-2 in neoplasia. Crit Rev Clin Lab Sci . 2000;37(5):431-502.
  106. Frei B, Higdon JV. Antioxidant activity of tea polyphenols in vivo: evidence from animal studies. J Nutr . 2003;133(10):3275S-84S.
  107. Friess H, Wang L et al. Growth factor receptors are differentially expressed in cancers of the papilla of vater and pancreas. Ann Surg . 1999;230(6):767-74.
  108. Fujioka S, Sclabas GM et al. Function of nuclear factor kappaB in pancreatic cancer metastasis. Clin Cancer Res . 2003;9(1):346-54.
  109. Gail MH, You WC et al. Factorial trial of three interventions to reduce the progression of precancerous gastric lesions in Shandong, China: design issues and initial data. Control Clin Trials . 1998;19(4):352-69.
  110. Ganepola GA, Gritsman AY et al. Are pancreatic tumors hormone dependent?: A case report of unusual, rapidly growing pancreatic tumor during pregnancy, its possible relationship to female sex hormones, and review of the literature. Am Surg . 1999;65(2):105-11.
  111. Gansauge F, Ramadani M et al. NSC-631570 (Ukrain) in the palliative treatment of pancreatic cancer. Results of a phase II trial. Langenbecks Archives of Surgery . 2002;386(8):570-4.
  112. Gapstur SM, Gann PH et al. Abnormal glucose metabolism and pancreatic cancer mortality. JAMA . 2000;283(19):2552-8.
  113. Garcea G, Dennison AR et al. Role of inflammation in pancreatic carcinogenesis and the implications for future therapy. Pancreatology . 2005;5(6):514-29.
  114. Gelb MH, Tamanoi F et al. The inhibition of protein prenyltransferases by oxygenated metabolites of limonene and perillyl alcohol. Cancer Lett . 1995;91(2):169-75.
  115. Gescher A. Polyphenolic phytochemicals versus non-steroidal anti-inflammatory drugs: which are better cancer chemopreventive agents? J Chemother . 2004;16 Suppl 4:3-6.
  116. Ghadirian P, Lynch HT et al. Epidemiology of pancreatic cancer: an overview. Cancer Detect Prev . 2003;27(2):87-93.
  117. Gjertsen MK, Buanes T et al. Intradermal ras peptide vaccination with granulocyte-macrophage colony-stimulating factor as adjuvant: Clinical and immunological responses in patients with pancreatic adenocarcinoma. Int J Cancer . 2001;92(3):441-50.
  118. Gjertsen MK, Saeterdal I et al. HLA-A3 restricted mutant ras specific cytotoxic T-lymphocytes induced by vaccination with T-helper epitopes. J Mol Med . 2003;81(1):43-50.
  119. Gogos CA, Ginopoulos P et al. Dietary omega-3 fatty polyunsaturated fatty acids plus vitamin E restore immunodeficiency and prolong survival for severely ill patients with generalized malignancy: A randomized control trial. Cancer . 1998;82(2):395-402.
  120. Gold DV, Cardillo T et al. Radioimmunotherapy of experimental pancreatic cancer with 131I-labeled monocloncal antibody PAM4. Int J Cancer . 1997;71(4):660-7.
  121. Gold DV, Lew K et al. Characterization of monoclonal antibody PAM4 reactive with a pancreatic cancer mucin. Int J Cancer . 1994;57(2):204-10.
  122. Gold DV, Schutsky K et al. Low-dose radioimmunotherapy ((90)Y-PAM4) combined with gemcitabine for the treatment of experimental pancreatic cancer. Clin Cancer Res . 2003;9(10 Pt 2):3929S-39S.
  123. Goldstein D, Carroll S et al. Modern management of pancreatic carcinoma. Intern Med J . 2004;34(8):475-81.
  124. Gonzalez NJ, Isaacs LL. Evaluation of pancreatic proteolytic enzyme treatment of adenocarcinoma of the pancreas, with nutrition and detoxification support. Nutr Cancer . 1999;33(2):117-24.
  125. Grant AG, McGlashan D et al. A study of pancreatic secretory and intracellular enzymes in pancreatic cancer tissue, other gastrointestinal cancers, normal pancreas and serum. Clin Chim Acta . 1978;90(1):75-82.
  126. Grutzmann R, Pilarsky C et al. Systematic isolation of genes differentially expressed in normal and cancerous tissue of the pancreas. Pancreatology . 2003;3(2):169-78.
  127. Grzesiak JJ, Clopton P et al. The extracellular matrix differentially regulates the expression of PTHrP and the PTH/PTHrP receptor in FG pancreatic cancer cells. Pancreas . 2004;29(2):85-92.
  128. Grzesiak JJ, Smith KC et al. GSK3 and PKB/Akt are associated with integrin-mediated regulation of PTHrP, IL-6 and IL-8 expression in FG pancreatic cancer cells. Int J Cancer . 2005;114(4):522-30.
  129. Guo JM, Xiao BX et al. Effects of daidzein on estrogen-receptor-positive and negative pancreatic cancer cells in vitro. World J Gastroenterol . 2004;10(6):860-3.
  130. Hansel DE, Ashfaq R et al. A subset of pancreatic adenocarcinomas demonstrates coamplification of topoisomerase IIalpha and HER2/neu: use of immunolabeling and multicolor FISH for potential patient screening andtreatment. Am J Clin Pathol . 2005;123(1):28-35.
  131. Hardcastle IR, Rowlands MG et al. Inhibition of protein prenylation by metabolites of limonene. Biochem Pharmacol . 1999;57(7):801-9.
  132. Heisler T, Towfigh S et al. Peptide YY augments gross inhibition by vitamin E succinate of human pancreatic cancer cell growth. Journal of Surgical Research . 2000;88(1):23-5.
  133. Hennig R, Ding XZ et al. 5-Lipoxygenase and leukotriene B(4) receptor are expressed in human pancreatic cancers but not in pancreatic ducts in normal tissue. American Journal of Pathology . 2002;161(2):421-8.
  134. Hernaandez J, Syed S et al. The modulation of prostate cancer risk with alpha-tocopherol: a pilot randomized, controlled clinical trial. J Urol . 2005;174(2):519-22.
  135. Hidaka H, Ishiko T et al. Curcumin inhibits interleukin 8 production and enhances interleukin 8 receptor expression on the cell surface:impact on human pancreatic carcinoma cell growth by autocrine regulation. Cancer . 2002;95(6):1206-14.
  136. Higashi T, Saga T et al. Diagnosis of pancreatic cancer using fluorine-18 fluorodeoxyglucose positron emission tomography (FDG PET) -- usefulness and limitations in "clinical reality". Ann Nucl Med . 2003;17(4):261-79.
  137. Hiura A, Tsutsumi M et al. Inhibitory effect of green tea extract on the process of pancreatic carcinogenesis induced by N-nitrosobis-(2-oxypropyl)amine (BOP) and on tumor promotion after transplantation of N-nitrosobis-(2-hydroxypropyl)amine (BHP)-induced pancreatic cancer in Syrian hamsters. Pancreas . 1997;15(3):272-7.
  138. Hoos A, Levey DL. Vaccination with heat shock protein-peptide complexes: from basic science to clinical applications. Expert Rev Vaccines . 2003;2(3):369-79.
  139. Hoppin JA, Tolbert PE et al. Pancreatic cancer and serum organochlorine levels. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev . 2000;9(2):199-205.
  140. Hotz HG, Hines OJ et al. VEGF antisense therapy inhibits tumor growth and improves survival in experimental pancreatic cancer. Surgery . 2005;137(2):192-9.
  141. Igimi H, Hisatsugu T et al. The use of d-limonene preparation as a dissolving agent of gallstones. Am J Dig Dis . 1976;21(11):926-39.
  142. Irigoyen Oyarzabal AM, Amiguet Garcia JA et al. [Tumoral markers and acute-phase reactants in the diagnosis of pancreatic cancer]. Gastroenterol Hepatol . 2003;26(10):624-9.
  143. Ito K, Nakazato H et al. Long-term effect of 5-fluorouracil enhanced by intermittent administration of polysaccharide K after curative resection of colon cancer. A randomized controlled trial for 7-year follow-up. Int J Colorectal Dis . 2004;19(2):157-64.
  144. Jaffee EM, Abrams R et al. A phase I clinical trial of lethally irradiated allogeneic pancreatic tumor cells transfected with the GM-CSF gene for the treatment of pancreatic adenocarcinoma. Hum Gene Ther . 1998;9(13):1951-71.
  145. Jaffee EM, Hruban RH et al. Novel allogeneic granulocyte-macrophage colony-stimulating factor-secreting tumor vaccine for pancreatic cancer: a phase I trial of safety and immune activation. J Clin Oncol . 2001;19(1):145-56.
  146. Ji BT, Chow WH et al. Green tea consumption and the risk of pancreatic and colorectal cancers. Int J Cancer . 1997;70(3):255-8.
  147. Jia L, Zhang MH et al. Antiangiogenic therapy for human pancreatic carcinoma xenografts in nude mice. World J Gastroenterol . 2005;11(3):447-50.
  148. Jiang XT THZSC. Detection of serum tumor markers in the diagnosis and treatment of patients with pancreatic cancer. Hepatobiliary Pancreat Dis Int . 2004;3(3):464-8.
  149. Joshi SS, Kuszynski CA et al. The cellular and molecular basis of health benefits of grape seed proanthocyanidin extract. Curr Pharm Biotechnol . 2001;2(2):187-200.
  150. Kairemo KJ, Jekunen AP et al. The effect of lithium gamma-linolenate therapy of pancreatic cancer on perfusion in liver and pancreatic tissues. Pancreas . 1998;16(1):105-6.
  151. Karlson J, Borg-Karlson AK et al. Inhibition of tumor cell growth by monoterpenes in vitro: evidence of a Ras-independent mechanism of action. Anticancer Drugs . 1996;7(4):422-9.
  152. Katdare M, Osborne MP et al. Inhibition of aberrant proliferation and induction of apoptosis in pre-neoplastic human mammary epithelial cells by natural phytochemicals. Oncol Rep . 1998;5(2):311-5.
  153. Kim T. Technology evaluation: Matuzumab, Merck KGaA. Curr Opin Mol Ther . 2004;6(1):96-103.
  154. Kim YI. Folate and cancer prevention: a new medical application of folate beyond hyperhomocysteinemia and neural tube defects. Nutr Rev . 1999;57(10):314-21.
  155. Kim YI, Baik HW et al. Effects of folate supplementation on two provisional molecular markers of colon cancer: a prospective, randomized trial. Am J Gastroenterol . 2001;96(1):184-95.
  156. Kise Y, Yamamura M et al. Inhibitory effect of selenium on hamster pancreatic cancer induction by N'-nitrosobis(2-oxopropyl)amine. Int J Cancer . 1990;46(1):95-100.
  157. Klek S, Kulig J et al. The clinical value of parenteral immunonutrition in surgical patients. Acta Chir Belg . 2005;105(2):175-9.
  158. Koda K, Miyazaki M et al. A randomized controlled trial of postoperative adjuvant immunochemotherapy for colorectal cancer with oral medicines. Int J Oncol . 2003;23(1):165-72.
  159. Kokawa A, Kondo H et al. Increased expression of cyclooxygenase-2 in human pancreatic neoplasms and potential for chemoprevention by cyclooxygenase inhibitors. Cancer . 2001;91(2):333-8.
  160. Konner J, O'Reilly E. Pancreatic cancer: epidemiology, genetics, and approaches to screening. Oncology 2002; 16(12): 1615-22, 1631-2; discussion 1632-3, 1637-8.
  161. Korutla L, Cheung JY et al. Inhibition of ligand-induced activation of epidermal growth factor receptor tyrosine phosphorylation by curcumin. Carcinogenesis . 1995;16(8):1741-5.
  162. Kurosaki I, Hatakeyama K. Adjuvant Systemic Chemotherapy with Gemcitabine for Stage IV Pancreatic Cancer: A Preliminary Report of Initial Experience. Chemotherapy 2005;51(6):305-10.
  163. La Vecchia C, Negri E. Fats in seasoning and the relationship to pancreatic cancer. European Journal of Cancer Prevention . 1997;6(4):370-3.
  164. Lai PB, Ross JA et al. Cell cycle arrest and induction of apoptosis in pancreatic cancer cells exposed to eicosapentaenoic acid in vitro. British Journal of Cancer . 1996;74(9):1375-83.
  165. Lamerz R. Role of tumor markers, cytogenetics. Ann Oncol . 1999;10(Suppl 4):145-9.
  166. Lei S, Appert HE et al. Overexpression of HER2/neu oncogene in pancreatic cancer correlates with shortened survival. Int J Pancreatol . 1995;17(1):15-21.
  167. Levy MJ, Wiersema MJ. Endoscopic ultrasound in the diagnosis and staging of pancreatic cancer. Oncology (Huntingt) . 2002;16(1):29-38.
  168. Li D, Jiao L. Molecular epidemiology of pancreatic cancer. Int J Gastrintest Cancer . 2003;33(1):3-14.
  169. Li L, Aggarwal BB et al. Nuclear factor-kappaB and IkappaBkinase are constitutively active in human pancreatic cells and their down-regulation by curcumin (diferuloylmethane) is associated with the suppression of proliferation and the induction of apoptosis. Cancer . 2004;101(10):2351-62.
  170. Li Y, Ahmed F et al. Inactivation of nuclear factor kappaB by soy isoflavone genistein contributes to increased apoptosis induced by chemotherapeutic agents in human cancer cells. Cancer Res . 2005;65(15):6934-42.
  171. Li Y, Ellis KL et al. Apoptosis-inducing effect of chemotherapeutic agents is potentiated by soy isoflavone genistein, a natural inhibitor of NF-kappaB in BXPC-3 pancreatic cancer cell line. Pancreas . 2004;28(4):90-5.
  172. Lian F, Li Y et al. p53-independent apoptosis induced by genistein in lung cancer cells. Nutr Cancer . 1999;33(2):125-31.
  173. Lian JP, Word B et al. Modulation of the constitutive activated STAT3 transcription factor in pancreatic cancer prevention: effects of indole-3-carbinol (I3C) and genistein. Anticancer Res . 2004;24(1):133-7.
  174. Liang YC, Lin-shiau SY et al. Suppression of extracellular signals and cell proliferation through EGF receptor binding by (-)-epigallocatechin gallate in human A431 epidermoid carcinoma cells. J Cell Biochem . 1997;67(1):55-65.
  175. Lipton A, Harvey H et al. Gemcitabine/Irinotecan/celecoxib in pancreatic cancer. Oncology (Williston Park) . 2004;18(14 Suppl 14):43-5.
  176. Lowenfels AB, Maisonneuve P. Epidemiologic and etiologic factors of pancreatic cancer. Hematol Oncol Clin North Am . 2002;16(1):1-16.
  177. Lowenfels AB, Maisonneuve P. Epidemiology and prevention of pancreatic cancer. Jpn J Clin Oncol . 2004;34(5):238-44.
  178. Lu ZX, Walker KZ et al. Arabinoxylan fiber, a byproduct of wheat flour processing, reduces the postprandial glucose response in normoglycemic subjects. Am J Clin Nutr . 2000;71(5):1123-8.
  179. Lyn-Cook BD, Rogers T et al. Chemopreventive effects of tea extracts and various components on human pancreatic and prostate tumor cells in vitro. Nutr Cancer . 1999a;35(1):80-6.
  180. Lyn-Cook BD, Rogers T et al. Chemopreventive effects of tea extracts and various components on human pancreatic and prostate tumor cells in vitro. Nutr Cancer . 1999b;35(1):80-6.
  181. Maiti TK, Chatterjee J et al. Effect of green tea polyphenols on angiogenesis induced by an angiogenin-like protein. Biochem Biophys Res Commun . 2003;308(1):64-7.
  182. Masamune A, Kikuta K et al. Green tea polyphenol epigallocatechin-3-gallate blocks PDGF-induced proliferation and migration of rat pancreatic stellate cells. World J Gastroenterol . 2005;11(22):3368-74.
  183. McBride G. Screening methods may offer early diagnosis of pancreatic cancer. J Natl Cancer Inst 2004;96(21):1571.
  184. McIntyre BS, Sylvester PW. Genistein and erbstatin inhibition of normal mammary epithelial cell proliferation is associated with EGF-receptor down-regulation. Cell Prolif . 1998;31(1):35-46.
  185. McKenna WG, Muschel RJ. Targeting tumor cells by enhancing radiation sensitivity. Genes Chromosomes Cancer . 2003;38(4):330-8.
  186. Merendino N, Molinari R et al. Induction of apoptosis in human pancreatic cancer cells by docosahexaenoic acid. Ann N Y Acad Sci . 2003;1010:361-4.
  187. Michaud DS. Epidemiology of pancreatic cancer. Minerva Chir . 2004;59(2):99-111.
  188. Michaud DS, Liu S et al. Dietary sugar, glycemic load, and pancreatic cancer risk in a prospective study. J Natl Cancer Inst . 2002;94(17):1293-300.
  189. Milella M, Gelibter A et al. Pilot study of celecoxib and infusional 5-fluorouracil as second-line treatment for advanced pancreatic carcinoma. Cancer . 2004;101(1):133-8.
  190. Miltyk W, Craciunescu CN et al. Lack of significant genotoxicity of purified soy isoflavones (genistein, daidzein, and glycitein) in 20 patients with prostate cancer. Am J Clin Nutr . 2003;77(4):875-82.
  191. Missiaglia E, Donadelli M et al. Growth delay of human pancreatic cancer cells by methylase inhibitor 5-aza-2'-deoxycytidine treatment is associated with activation of the interferon signalling pathway. Oncogene . 2005;24(1):199-211.
  192. Modrak DE, Cardillo TM et al. Synergistic interaction between sphingomyelin and gemcitabine potentiates ceramide-mediated apoptosis in pancreatic cancer. Cancer Res . 2004;64(22):8405-10.
  193. Moniaux N, Varshney GC et al. Generation and characterization of anti-MUC4 monoclonal antibodies reactive with normal and cancer cells in humans. J Histochem Cytochem . 2004;52(2):253-61.
  194. Moore PS, Beghelli S et al. Genetic abnormalities in pancreatic cancer. Mol Cancer . 2003;2(1):7.
  195. Morgan-Meadows S, Dubey S et al. Phase I trial of perillyl alcohol administered four times daily continuously. Cancer Chemother Pharmacol . 2003;52(5):361-6.
  196. Moses AW, Slater C et al. Reduced total energy expenditure and physical activity in cachectic patients with pancreatic cancer can be modulated by an energy and protein dense oral supplement enriched with n-3 fatty acids. Br J Cancer . 2004;90(5):996-1002.
  197. Naderi A, Couch FJ. BRCA2 and pancreatic cancer. Int J Gastrointest Cancer . 2002;31(1-3):99-106.
  198. Naidu KA, Karl RC et al. Antiproliferative and proapoptotic effect of ascorbyl stearate in human pancreatic cancer cells: association with decreased expression of insulin-like growth factor 1 receptor. Dig Dis Sci . 2003;48(1):230-7.
  199. Nakamura T, Takebe K et al. Effects of pancreatic digestive enzymes, sodium bicarbonate, and a proton pump inhibitor on steatorrhoea caused by pancreatic diseases. J Int Med Res . 1995;23(1):37-47.
  200. Needle MN. Safety experience with IMC-C225, an anti-epidermal growth factor receptor antibody. Semin Oncol . 2002;29(5 Suppl 14):55-60.
  201. Nishikawa A, Furukawa F et al. Potent chemopreventive agents against pancreatic cancer. Curr Cancer Drug Targets . 2004;4(4):373-84.
  202. Noguchi K, Tanimura H et al. Polysaccharide preparation PSK augments the proliferation and cytotoxicity of tumor-infiltrating lymphocytes in vitro. Anticancer Res . 1995;15(2):255-8.
  203. Novak JF, Trnka F. Proenzyme therapy of cancer. Anticancer Res . 2005;25(2A):1157-77.
  204. Ochi K, Harada H et al. Intraductal secretin test is as useful as duodenal secretin test in assessing exocrine pancreatic function. Dig Dis Sci . 1997;42(3):492-596.
  205. Ohta T, Arakawa H et al. [A new strategy for the therapy of pancreatic cancer by proton pump inhibitor]. Gan To Kagaku Ryoho . 1996;23(12):1660-4.
  206. Ohwada S, Ikeya T et al. Adjuvant immunochemotherapy with oral Tegafur/Uracil plus PSK in patients with stage II or III colorectal cancer: a randomised controlled study. Br J Cancer . 2004;90(5):1003-10.
  207. Oki Y, Younes A. Heat shock protein-based cancer vaccines. Expert Rev Vaccines . 2004;3(4):403-11.
  208. Owen RW, Haubner R et al. Olives and olive oil in cancer prevention. Eur J Cancer Prev . 2004;13(4):319-26.
  209. Pares A, Planas R et al. Effects of silymarin in alcoholic patients with cirrhosis of the liver: results of a controlled, double-blind, randomized and multicenter trial. J Hepatol . 1998;28(4):615-21.
  210. Perez MM, Newcomer AD et al. Assessment of weight loss, food intake, fat metabolism, malabsorption, and treatment of pancreatic insufficiency in pancreatic cancer. Cancer . 1983;52(2):346-52.
  211. Persson C, Glimelius B et al. Impact of fish oil and melatonin on cachexia in patients with advanced gastrointestinal cancer: a randomized pilot study. Nutrition . 2005;21(2):170-8.
  212. Pezzilli R. Screening tests for pancreatic cancer: searching for the early symptoms or the population at risk. Jop 2004;5(4):240-2.
  213. Prasad AS, Bao B et al. Antioxidant effect of zinc in humans. Free Radic Biol Med . 2004;37(8):1182-90.
  214. Qanungo S, Das M et al. Epigallocatechin-3-gallate induces mitochondrial membrane depolarization and caspase-dependent apoptosis in pancreatic cancer cells. Carcinogenesis . 2005;26(5):958-67.
  215. Rautalahti MT, Virtamo JR et al. The effects of supplementation with alpha-tocopherol and beta-carotene on the incidence and mortality of carcinoma of the pancreas in a randomized, controlled trial. Cancer . 1999;86(1):37-42.
  216. Ravichandran D, Cooper A et al. Growth inhibitory effect of lithium gammalinolenate on pancreatic cancer cell lines: the influence of albumin and iron. European Journal of Cancer . 1998;34(1):188-92.
  217. Rayes N, Hansen S et al. Early enteral supply of fiber and Lactobacilli versus conventional nutrition: a controlled trial in patients with major abdominal surgery. Nutrition . 2002;18(7-8):609-15.
  218. Recchia F, Sica G et al. Advanced carcinoma of the pancreas: phase II study of combined chemotherapy, beta-interferon, and retinoids. Am J Clin Oncol . 1998;21(3):275-8.
  219. Rich TA, Shepard R. COX-2 inhibitors as radiation sensitizers for upper GI tract cancers: esophagus, stomach, and pancreas. Am J Clin Oncol . 2004;26(4):S110-S113.
  220. Ripple GH, Gould MN et al. Phase I clinical and pharmacokinetic study of perillyl alcohol administered four times a day. Clin Cancer Res 2000 Feb;6(2):390-6 . 2000;6(2):390-6.
  221. Robles-Diaz G, Duarte-Rojo A. Pancreas: a sex steroid-dependent tissue. Isr Med Assoc J . 2001;3(5):364-8.
  222. Roomi MW, Ivanov V et al. Antitumor effect of a combination of lysine, proline, arginine, ascorbic acid, and green tea extract on pancreatic cancer cell line MIA PaCa-2. Int J Gastrointest Cancer . 2005;35(2):97-102.
  223. Rosenstein ED, Kushner LJ et al. Pilot study of dietary fatty acid supplementation in the treatment of adult periodontitis. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids . 2003;68(3):213-8.
  224. Rulyak SJ, Brentnall TA. Inherited pancreatic cancer: improvements in our understanding of genetics and screening. Int J Biochem Cell Biol 2004;36(8):1386-92.
  225. Rulyak SJ, Lowenfels AB et al. Risk factors for the development of pancreatic cancer in familial pancreatic cancer kindreds. Gastroenterology . 2003;124(5):1292-9.
  226. Safran H, Iannitti D et al. Herceptin and gemcitabine for metastatic pancreatic cancers that overexpress HER-2/neu. Cancer Invest . 2004;22(5):706-12.
  227. Saisho H, Yamaguchi T. Diagnostic imaging for pancreatic cancer: computed tomography, magnetic resonance imaging, and positron emission tomography. Pancreas . 2004;28(3):273-8.
  228. Saitou M, Goto M et al. MUC4 expression is a novel prognostic factor in patients with invasive ductal carcinoma of the pancreas. J Clin Pathol . 2005;58(8):845-52.
  229. Sangro B, Mazzolini G et al. Phase I trial of intratumoral injection of an adenovirus encoding interleukin-12 for advanced digestive tumors. J Clin Oncol . 2004;22(8):1389-97.
  230. Saruc M, Standop S et al. Pancreatic enzyme extract improves survival in murine pancreatic cancer. Pancreas . 2004;28(4):401-12.
  231. Sato T, Odagiri H et al. Chemosensitivity of human pancreatic carcinoma cells in enahnced by IkappaBalpha super-repressor. Cancer Sci . 2003;94(5):467-72.
  232. Schibli S, Durie PR et al. Proper usage of pancreatic enzymes. Curr Opin Pulm Med . 2002;8(6):542-6.
  233. Schima W, Fugger R et al. Diagnosis and staging of pancreatic cancer: comparison of mangafodipir trisodium-enhanced MR imaging and contrast-enhanced helical hydro-CT. AJR American Journal of Roentgenology . 2002;179(3):717-24.
  234. Schusdziarra V, Holland A et al. Effect of naloxone on pancreatic and gastric endocrine function in response to carbohydrate and fat-rich test meals. Peptides . 1984;5(1):65-71.
  235. Shi Y, Wu J et al. Farnesyltransferase inhibitor effects on prostate tumor micro-environment and radiation survival. Prostate . 2005;62(1):69-82.
  236. Shiraishi K, Okita K et al. A comparison of DNA copy number changes detected by comparative genomic gybridization in malignancies of the liver, biliary tract and pancreas. Oncology . 2001;60(2):151-61.
  237. Simon B, Printz H. Epidemiological trends in pancreatic neoplasias. Dig Dis . 2001;19(1):6-14.
  238. Singh AP, Moniaux N et al. Inhibition of MUC4 expression suppresses pancreatic tumor cell growth and metastasis. Cancer Res . 2004;64(2):622-30.
  239. Singh J, Hamid R et al. Dietary fat and colon cancer: Modulating effect of types and amount of dietary fat on ras-p21 function during promotion and progression stages of colon cancer. Cancer Res . 1997;57(2):253-8.
  240. Singh SV. Impact of garlic organosulfides on p21(H-ras) processing. J Nutr . 2001;131(3S):1046S-8S.
  241. Snady H, Bruckner HW et al. Survival advantage of combined chemoradiotherapy compared with resection as the initial treatment of patients with regional pancreatic carcinoma. An outcomes trial. Cancer . 2000;89(2):314-27.
  242. Sohma M, Kitagawa T et al. [Two cases of unresectable pancreatic cancer responding to combined chemotherapy with cisplatin, PSK and UFT]. Gan To Kagaku Ryoho . 1987;14(6 Pt 1):1926-9.
  243. Sonwalkar SA, Holbrook IB et al. A prospective, comparative study of the para-aminobenzoic acid test and faecal elastase 1 in the assessment of exocrine pancreatic function. Aliment Pharmacol Ther . 2003;17(3):467-71.
  244. Stark MJ, Burke YD et al. Chemotherapy of pancreatic cancer with the monoterpene perillyl alcohol. Cancer Lett . 1995;96(1):15-21.
  245. Stephens FO. The increased incidence of cancer of the pancreas: Is there a missing dietary factor? Can it be reversed? Aust N Z J Surg . 1999;69(5):331-5.
  246. Stolzenberg-Solomon RZ, Pietinen P et al. Dietary and other methyl-group availability factors and pancreatic cancer risk in a cohort of male smokers. American Journal of Epidemiology . 2001;153(7):680-7.
  247. Suzuki K, Aiura K et al. Platelets counts closely correlate with the disease-free survival interval of pancreatic cancer patients. Hepatogastroenterology . 2004;51(57):847-53.
  248. Takada M, Nakamura Y et al. Suppression of human pancreatic carcinoma cell growth and invasion by epigallocatechin-3-gallate. Pancreas . 2002;25(1):45-8.
  249. Takimoto CH, Glover K et al. Phase I pharmacokinetic and pharmacodynamic analysis of unconjugated soy isoflavones administered to individuals with cancer. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev . 2003;12(11 Pt 1):1213-21.
  250. Thies F, Miles EA et al. Influence of dietary supplementation with long-chain n-3 or n-6 polyunsaturated fatty acids on blood inflammatory cell populations and functions and on plasma soluble adhesion molecules in healthy adults. Lipids . 2001;36(11):1183-93.
  251. Tisdale MJ. Wasting in cancer. J Nutr . 1999;129(1S Suppl):243S-6S.
  252. Toge T, Yamaguchi Y. Protein-bound polysaccharide increases survival in resected gastric cancer cases stratified with a preoperative granulocyte and lymphocyte count. Oncol Rep . 2000;7(5):1157-61.
  253. Tong WG, Ding XZ et al. Lipoxygenase inhibitors attenuate growth of human pancreatic cancer xenografts and induce apoptosis through the mitochondrial pathway. Mol Cancer Ther . 2002;1(11):929-35.
  254. Truninger K. [Risk groups for pancreatic and bile duct carcinomas]. Schweiz Rundsch Med Prax . 2000;89(33):1299-304.
  255. Tsai AC, Vinik AI et al. Effects of soy polysaccharide on postprandial plasma glucose, insulin, glucagon, pancreatic polypeptide, somatostatin, and triglyceride in obese diabetic patients. Am J Clin Nutr . 1987;45(3):596-601.
  256. Tseng WW, Deganutti A et al. Selective cyclooxygenase-2 inhibitor rofecoxib (Vioxx) induces expression of cell cycle arrest genes and slows tumor growth in human pancreatic cancer. J Gastrointest Surg . 2002;6(6):838-43.
  257. Tsukagoshi S, Hashimoto Y et al. Krestin (PSK). Cancer Treat Rev . 1984;11(2):131-55.
  258. Tucker ON, Dannenberg AJ et al. Cyclooxygenase-2 expression is up-regulated in human pancreatic cancer. Cancer Res . 1999;59(5):987-90.
  259. Uden S, Schofield D et al. Antioxidant therapy for recurrent pancreatitis: biochemical profiles in a placebo-controlled trial. Aliment Pharmacol Ther . 1992;6(2):229-40.
  260. Vaquero EC, Edderkaoui M et al. Reactive oxygen species produced by NAD(P)H oxidase inhibit apoptosis in pancreatic cancer cells. J Biol Chem . 2004;279(33):34643-54.
  261. Vigushin DM, Poon GK et al. Phase I and pharmacokinetic study of D-limonene in patients with advanced cancer. Cancer Research Campaign Phase I/II Clinical Trials Committee. Cancer Chemother Pharmacol . 1998;42(2):111-7.
  262. Way TD, Kao MC et al. Apigenin induces apoptosis through proteasomal degradation of HER2/neu in HER2/neu-overexpressing breast cancer cells via the phosphatidylinositol 3-kinase/Akt-dependent pathway. J Biol Chem . 2004;279(6):4479-89.
  263. Wei D, Wang L et al. Celecoxib inhibits vascular endothelial growth factor expression in and reduces angiogenesis and metastasis of human pancreatic cancer via suppression of Sp1 transcription factor activity. Cancer Res . 2004;64(6):2030-8.
  264. Wenger FA, Kilian M et al. Influence of antioxidative vitamins A, C and E on lipid peroxidation in BOP-induced pancreatic cancer in Syrian hamsters. Prostaglandins Leukotrienes & Essential Fatty Acids . 2001;65(3):165-71.
  265. Weydert C, Roling B et al. Suppression of the malignant phenotype in human pancreatic cancer cells by the overexpression of manganese superoxide dismutase. Mol Cancer Ther . 2003;2(4):361-9.
  266. Whitehouse PA, Cooper AJ et al. Synergistic activity of gamma-linolenic acid and cytotoxic drugs against pancreatic adenocarcinoma cell lines. Pancreatology . 2003;3(5):367-73.
  267. Wiedmann MW, Caca K. Molecularly targeted therapy for gastrointestinal cancer. Curr Cancer Drug Targets . 2005;5(3):171-93.
  268. Wigmore SJ, Barber MD et al. Effect of oral eicosapentaenoic acid on weight loss in patients with pancreatic cancer. Nutrition & Cancer . 2000;36(2):177-84.
  269. Wigmore SJ, Ross JA et al. The effect of polyunsaturated fatty acids on the progress of cachexia in patients with pancreatic cancer. Nutrition . 1996;12(1 Suppl):27-30.
  270. Wilentz RE, Chung CH et al. K-ras mutations in the duodenal fluid of patients with pancreatic carcinoma. Cancer . 1998 Jan 1;82(1):96-103.
  271. Wilson LC, Baek SJ et al. Nonsteroidal anti-inflammatory drug-activated gene (NAG-1) is induced by genistein through the expression of p53 in colorectal cancer cells. Int J Cancer . 2003;105(6):747-53.
  272. Woutersen RA, Appel MJ et al. Modulation of pancreatic carcinogenesis by antioxidants. Food Chem Toxicol . 1999;39(9-10):981-4.
  273. Xiong HQ, Rosenberg A et al. Cetuximab, a monoclonal antibody targeting the epidermal growth factor receptor, in combination with gemcitabine for advanced pancreatic cancer: a multicenter phase II Trial. J Clin Oncol . 2004a;22(13):2610-6.
  274. Xiong HQ, Rosenberg A et al. Cetuximab, a monoclonal antibody targeting the epidermal growth factor receptor, in combination with gemcitabine for advanced pancreatic cancer: a multicenter phase II Trial. J Clin Oncol . 2004b;22(13):2610-6.
  275. Yamaguchi K, Nakamura K et al. Intraoperative radiation enhances decline of pancreatic exocrine function after pancreatic head resection. Dig Dis Sci . 2000;45(6):1084-90.
  276. Yamao K, Okubo K et al. Endolumenal ultrasonography in the diagnosis of pancreatic diseases. Abdom Imaging . 2003;28(4):545-55.
  277. Yang XD, Jia XC et al. Development of ABX-EGF, a fully human anti-EGF receptor monoclonal antibody, for cancer therapy. Crit Rev Oncol Hematol . 2001;38(1):17-23.
  278. Yokoe T, Iino Y et al. HLA antigen as predictive index for the outcome of breast cancer patients with adjuvant immunochemotherapy with PSK. Anticancer Res . 1997;17(4A):2815-8.
  279. Zemskov V, Prokopchuk O et al. Efficacy of ukrain in the treatment of pancreatic cancer. Langenbecks Arch Surg . 2002;387(2):84-9.
  280. Zhan CD, Sindhu RK et al. Superoxide dismutase, catalase and glutathione peroxidase in the spontaneously hypertensive rat kidney: effect of antioxidant-rich diet. J Hypertens . 2004;22(10):2025-33.
  281. Zhang H, Morisaki T et al. Protein-bound polysaccharide PSK inhibits tumor invasiveness by down-regulation of TGF-beta1 and MMPs. Clin Exp Metastasis . 2000;18(4):343-52.
  282. Zhang H, Morisaki T et al. PSK-mediated NF-kappaB inhibition augments docetaxel-induced apoptosis in human pancreatic cancer cells NOR-P1. Oncogene . 2003;22(14):2088-96.
  283. Zullo A, Rinaldi V et al. Ascorbic acid and intestinal metaplasia in the stomach: a prospective, randomized study. Aliment Pharmacol Ther . 2000;14(10):1303-9.
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

1 σχόλιο:

  1. Unknown13 Σεπτεμβρίου 2018 στις 7:54 π.μ.

    Matuzumab is a humanized monoclonal antibody that binds to the epidermal growth factor receptor (EGFR). EGFR existing on the surface of normal and tumor cells binds to EGF (epidermal growth factor) and other EGF family growth factors, Matuzumab

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)