Δραματοθεραπεία

Η Δραματοθεραπεία είναι η χρήση θεατρικών δομών και τεχνικών, με στόχο τη θεραπεία. 
Χρησιμοποιεί στοιχεία από το θέατρο και τα δρώμενα, τους μύθους και τις τελετουργίες, τα παραμύθια, αλλά και από την ίδια τη ζωή. 
Είναι μια μορφή ομαδικής θεραπείας μέσω της τέχνης, που αποσκοπεί στην αυτογνωσία, στην προσωπική ανάπτυξη και στη θεραπεία. 
Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί και στα παιδιά ως παιγνιοθεραπεία, που στηρίζεται στη φυσική ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι. Αποτελεί μια μέθοδο εργασίας και παιγνιδιού η οποία χρησιμοποιεί μεθόδους δράσης τέτοιες που να διευκολύνουν τη δημιουργικότητα, τη φαντασία, τη μάθηση, την αυτεπίγνωση και την ανάπτυξη.

Είναι αποτελεσματική μέθοδος ψυχοθεραπείας για:

-Κατάθλιψη, άγχος, προβλήματα σχέσεων, εξαρτήσεις, προβλήματα ταυτότητας, κλεπτομανία, αγοραφοβία. 
-Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά με διάφορα ψυχολογικά προβλήματα αλλά και σε σοβαρότερες ψυχικές διαταραχές (άτομα που βρίσκονται σε ψυχιατρικά ιδρύματα, παιδιά με ειδικές ανάγκες κ.ά.).

-Ιδανική επίσης για όσους επιθυμούν αυτεπίγνωση, αύξηση της δημιουργικότητας και εκφραστικότητας.

-Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ενήλικες κάθε ηλικίας που επιθυμούν να έρθουν σε επαφή με την δημιουργικότητα τους, με τον εαυτό και τα συναισθήματα τους. 
-Σ' αυτούς που θέλουν να μάθουν περισσότερα για τους διάφορους ρόλους που παίζουν στη καθημερινή ζωή κι ιδιαίτερα γι' αυτούς που τους έχουν καθηλώσει σε μη βοηθητικά σχήματα συμπεριφοράς.

-Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εφήβους και παιδιά, μέσα ή έξω από το εκπαιδευτικό πλαίσιο, βοηθώντας τους για καλύτερες επιλογές ζωής, ωρίμανση της προσωπικότητας, ανάπτυξη της δημιουργικότητας τους κι αναγνώριση και αποδοχή της διαφορετικότητας από τους άλλους σαν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό.

-Τέλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οικογένειες μέσα ή έξω από το πλαίσιο μιας οικογενειακής ή συστηματικής θεραπείας.

-Σε ομάδες ανθρώπων με κάποιο κοινό πρόβλημα όπως για παράδειγμα άτομα σε διαδικασία απεξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες, νεαρές μητέρες που αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά μια εγκυμοσύνη, καρκινοπαθείς, φορείς ή πάσχοντες από AIDS, κ.ά.

-Σε ομάδες ανθρώπων σε κοινό εργασιακό περιβάλλον, π.χ. στελέχη επι- χειρήσεων, εργαζόμενους σε Κέντρα Ψυχικής Υγείας κ.ά. για βελτίωση των σχέσεων και επικοινωνίας τους. 
-Όπως επίσης σε καλλιτέχνες κι ειδικότερα ηθοποιούς για αύξηση της αυτεπίγνωσης και δημιουργικότητας στον χώρο της δουλειάς τους.

Τα άτομα που συμμετέχουν δεν απαιτείται να έχουν υποκριτικό ταλέντο. Όσοι συμμετέχουν καλούνται να εκφράσουν και να μοιραστούν τα κοινά τους βιώματα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία εκτονώνονται ψυχολογικά και ξεπερνούν τα προβλήματά τους.

Η μέθοδος χρησιμοποιεί ότι χρησιμοποιεί και η τέχνη, δηλαδή το λόγο την κίνηση, ρούχα, αντικείμενα κ.α.

Στην Δραματοθεραπεία δεν γίνεται ψυχανάλυση του παρελθόντος. Ο θεραπευτής χρησιμοποιεί κάποιο παραμύθι για να περιγράψει την περίπτωση του ασθενούς. Αυτό το παραμύθι έχει ένα πλαίσιο, κάποιους χαρακτήρες και μια δράση. Οι συμμετέχοντες διαλέγουν μόνοι τους το χαρακτήρα που θέλουν να υποδυθούν και φτιάχνουν την όλη ιστορία στα μέτρα ους.   
Παίζοντας θέατρο δηλαδή, παίζει με βάση το υποσυνείδητό του και όχι με βάση τη λογική. Έτσι αφού παίζουν θέατρο δεν εκτίθενται κι έτσι παραδέχονται ακόμη και τα σκοτεινά σημεία του εαυτού τους, Μετά το παίξιμο γίνεται συζήτηση με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, σχετικά με την παράσταση. Ο θεραπευτής δεν ερμηνεύει τίποτε, αλλά ο ασθενής κρίνει το παίξιμό του και συζητά ΄το πρόβλημά του.

Το πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι μπορούν να την παρακολουθήσουν και άτομα που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να εκφραστούν με λόγο, όπως τα παιδιά με νοητική υστέρηση. Σις ομάδες δραματοθεραπείας παραμένει κάποιος όσο νιώθει ότι έχει ανάγκη.

Τέλος να τονιστεί η διαφορά Δραματοθεραπείας και Ψυχοδράματος. Στη δραματοθεραπεία η ομάδα δουλεύει με υλικά από θεατρικά έργα, μύθος, παραμύθια που μιλούν για ανθρώπινα προβλήματα, ενώ στο ψυχόδραμα το σενάριο αφορά το προσωπικό ζήτημα του καθενός και η θεραπεία γίνεται μέσω προσποίησης με την δημιουργία ενός νέου επεισοδίου

Κεντρικός άξονας είναι η πεποίθηση ότι η δημιουργική διαδικασία μέσα στο Δραματοθεραπευτικό πλαίσιο παρέχει έναν ασφαλή χώρο μέσα στον οποίο οι συμμετέχοντες επανεξετάζουν τις αξίες τους, τις στάσεις και τα συναισθήματα τους (το εσωτερικό τους δράμα), και ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΝ νέους, εναλλακτικούς τρόπους δράσης και ύπαρξης μέσα στον κόσμο.