Καρκίνος αιδοίου

Βιοψία αιδοίου

Ο καρκίνος του αιδοίου αποτελεί το 5% του συνόλου των διηθητικών καρκίνων του αναπαραγωγικού συστήματος της γυναίκας με πιο συχνό το επιδερμοειδές καρκίνωμα του αιδοίου. 

Οι συχνότερες θέσεις εντόπισης του επιθηλιώματος είναι τα μεγάλα χείλη και η κλειτορίδα. Μερικές φορές σε εκείνα τα σημεία παρατηρούνται δύο ή περισσότεροι όγκοι. 

Η νόσος είναι πιο συχνή σε γυναίκες μεγαλύτερες των 50 ετών, με μέσο όρο εμφάνισης τα 65 έτη.

Προδιαθεσικοί παράγοντες:

-Η λοίμωξη από τον ιό HPV και ύπαρξη VIN αλλοιώσεων. (HPV υπότυποι 16,18 & 31). Οι ενδοεπιθηλιακές νεοπλασίες του αιδοίου ( VIN) & CIN αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του αιδοίου. Ο εμβολιασμός με το τετραπλό HPV εμβόλιο, θα προσφέρει προστασία.

-Το κάπνισμα

-Ηλικία (συχνό σε γυναίκες μεγάλης ηλικίας)

-Γυναίκες που έχουν άλλες χρόνιες αιδοιοπάθειες

-Ιστορικό παχυσαρκίας, υπέρτασης, σακχαρώδους διαβήτη, αρτηριοσκλήρυνσης, εμμηνόπαυσης σε μικρή ηλικία και υπογονιμότητας.

Κλινική εικόνα:

Παρόλο ότι η ασθενής μπορεί να έχει κνησμό για μεγάλο χρονικό διάστημα, συχνά ο όγκος, μέχρι να εξελκωθεί είναι χωρίς συμπτώματα. Κάθε ογκίδιο του αιδοίου όπως εκβλαστήσεις, έλκη και περιοχές σκλήρυνσης ή μεταβολής της φυσιολογικής χροιάς, δυσουρία, εκκρίσεις πρέπει να εξετάζονται ιστολογικά. Οι βουβωνικοί αδένες συχνά διογκώνονται, αλλά η έλλειψη της διόγκωσης δεν εγγυάται την απουσία επέκτασης στο λεμφικό σύστημα.

Οι κακοήθεις όγκοι του αιδοίου είναι πλακώδη καρκινώματα σε ποσοστό περισσότερο από 90% και μελάνωμα σε ποσοστό 5- 10%. Αδενοκαρκίνωμα, σάρκωμα, βασικοκυτταρικό καρκίνωμα κ.α. είναι τα υπόλοιπα.

Οι συνήθεις θέσεις ανάπτυξης του όγκου είναι τα μεγάλα χείλη, τα μικρά χείλη, η κλειτορίδα και το περίνεο.

Πλακώδες καρκίνωμα: Δεν φαίνεται να αναπτύσσεται από τις ενδοεπιθηλιακές νεοπλασίες. Μόνο 2-4% από αυτές  μεταπίπτει σε διηθητικό καρκίνωμα. Αυτοί οι όγκοι μεγαλώνουν τοπικά, εξαπλώνονται στους επιφανειακούς και εν τω βάθει βουβωνικούς λεμφαδένες και μετά εξαπλώνονται στους πυελικούς. Η αιματογενής διασπορά γίνεται μετά την διήθηση των λεμφαδένων και ο θάνατος επέρχεται από καχεξία ή αναπνευστική ανεπάρκεια από πνευμονικές μεταστάσεις.

Κακόηθες μελάνωμα: Αποτελεί το 5% των περιπτώσεων των μελανωμάτων παρόλη την μικρή έκταση της περιοχής. Όλες οι μελαγχρωματικές βλάβες του αιδοίου πρέπει να αφαιρούνται.

Paget νόσος του αιδοίου είναι μια προδιηθητική κατάσταση με πάχυνση του επιθηλίου και διήθηση από βλεννώδη κύτταρα Paget. 10-12% των ασθενών έχουν διηθητική νόσο Paget και 4-8% έχουν και αδενοκαρκίνωμα το οποίο δεν είναι προφανές. Τοπική υποτροπή συμβαίνει σε πολλά χρόνια και οι υποτροπές είναι σχεδόν πάντα in situ. Οι γυναίκες έχουν προδιάθεση για εξωγενετικά αδενοκαρκινώματα και πρέπει να γίνεται καλή κλινική εκτίμηση και παρακολούθηση.

Αδενοκαρκίνωμα του Βαρθολίνειου αδένα: Είναι εξαιρετικά σπάνιο και παρατηρείται σε ηλικιωμένες γυναίκες. Η φλεγμονή σε γυναίκες άνω των 50 ετών είναι σπάνια και ανύπαρκτυ σε μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα και σαρκώματα του αιδοίου έχουν φθσική ιστορία παρόμοια με αυτή όταν εμφανίζονται σε άλλα σημεία του σώματος

Διάγνωση

Τα πλακώδη καρκινώματα  εμφανίζονται ως μάζα ή ογκίδιο και η ασθενής μπορεί να έχει κνησμό για μεγάλο χρονικό διάστημα, συχνά ο όγκος, μέχρι να εξελκωθεί είναι χωρίς συμπτώματα. Κάθε ογκίδιο του αιδοίου όπως εκβλαστήσεις, έλκη και περιοχές σκλήρυνσης ή μεταβολής της φυσιολογικής χροιάς, δυσουρία, εκκρίσεις πρέπει να εξετάζονται ιστολογικά. Αιμορραγία, επιμόλυνση και πόνος μπορεί να συνοδεύουν την ανάπτυξη του όγκου. Οι βουβωνικοί αδένες συχνά διογκώνονται, αλλά η έλλειψη της διόγκωσης δεν εγγυάται την απουσία επέκτασης στο λεμφικό σύστημα.Ψηλαφητοί λεμφαδένες μπορεί να υπάρχουν στην βουβωνική, μηριαία περιοχή και στην πύελο.

Paget νόσος του αιδοίου εμφανίζει μια χαρακτηριστική βλάβη με κόκκινο βελούδινο , επηρμένο με ασαφή όρια. Χρώμα. Η βλάβη είναι κνησμώδης με εκδορές και αιμορραγία

Ενδείξεις για βιοψία αιδοίου

-Δερματικές βλάβες κόκκινες, σκούρες καφέ ή άσπρες

-Δερματικές σκληρίες

-Κνησμώδεις και αιμορραγικές βλάβες

-Μελανές βλάνες

-Διόγκωση ή πάχυνση του Βαρθολίνειου αδένα κυρίως σε γυναίκες άνω των 50 ετών

Σταδιοποίηση κατά FIGO International Federation of Gynecology and Obstetrics  και TNM

FIGO /TNM

I/T1N0M0: Ο όγκος περιορίζεται στο αιδοίο ή το περίνεο και είναι μικρότερος από 2 εκατοστά στη μέγιστη διάμετρο και οι λεμφαδένες είναι αρνητικοί.

ΙΙ/T2N0M0: Ο όγκος περιορίζεται στο αιδοίο ή το περίνεο και είναι μεγαλύτερος από 2 εκατοστά στη μέγιστη διάμετρο και οι λεμφαδένες είναι αρνητικοί.

III/Τ3Ν0Μ0 / Τ1,2,3 N1 M0:¨Όγκος οποιασδήποτε διαμέτρου με επέκταση στην ουρήθρα και τον πρωκτό ή μονόπλευρη επέκταση στους περιοχικούς λεμφαδένες.

IVA/ T1,2,3N2M0/T4AnyNM0: Όγκος που διηθεί όλη την ουρήθρα, τον βλενογόννο της ουρήθρας, του πρωκτού ή ένα οστό πυέλου ή διήθηση άμφω περιοχών των λεμφαδένων.

IVB Any TAnyNM1: Οποιαδήποτε απομακρυσμένη μετάσταση συμπεριλαμβανομένων και των πυελικών λεμφαδένων.

T: Tumor, N:Nodes, M: Metastases

Προγνωστικοί παράγοντες κι επιβίωση

Η επιβίωση εξαρτάται από το στάδιο, τους εμπλεκόμενους ιστούς και τη θέση του όγκου

1.         Εμπλοκή λεμφαδένων: Η μετάσταση στους πυελικούς και παραορτικούς λεμφαδένες είναι σπάνια χωρίς να υπάρχει μετάσταση βουβωνικοί και μηριαίοι.

2.         Η 5ετής επιβίωση σε ασθενείς με αρνητικούς ή με μικροσκοπική θετικούς λεμφαδένες είναι 95%.  Με 2 θετικούς είναι 80 και για 3 ή περισσότερους 25%.  Ο κίνδυνος της αιματογενούς διασποράς με 3 ή περισσότερους λεμφαδένες είναι 66% σε σχέση με διήθηση λιγότερων που είναι 4%

Κακοήθεις όγκοι αιδοίου

• Ενδοεπιθηλιακό καρκίνωμα in situ

• Νόσος Paget

• Επιδερμοειδές διηθητικό καρκίνωμα

• Ca βαρθολινείου αδένα

• Βασικοκυτταρικό Ca

• Σάρκωμα αιδοίου

• Ακροχορδονώδες καρκίνωμα

Θεραπεία των κακοηθών παθήσεων του αιδοίου:

Ριζική αιδοιεκτομία που συνοδεύεται από την αξαίρεση των βουβωνικών λεμφαδένων της έξω λαγονίου ή ακτινοβολία.