Αρχική

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Πολιτική επικοινωνία



"Μία από τις επιπτώσεις του να αρνείσαι να συμμετάσχεις στα πολιτικά ζητήματα, 
είναι ότι καταλήγεις να κυβερνάσαι από κατώτερους". Αριστοτέλης
Αλλά και σαν Έλληνας πολίτης, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση τι μπορείς να κάνεις; Αυτό που σίγουρα κάνεις είναι να αναρωτιέσαι συνεχώς για την ποιότητα του λόγου που εκφέρουν οι Έλληνες πολιτικοί…
Η Επικοινωνιακή πολιτική είναι η επιστήμη που ασχολείται με την  η επικοινωνία του  πολιτικού μηνύματος στον κόσμο, δηλαδή πώς μπορεί καλύτερα κανείς να δώσει στον κόσμο να καταλάβει το περιεχόμενο μιας πολιτικής πρότασης.
Ο Έλληνας πολιτικός προσπαθεί να πείσει τον κόσμο τόσο για την ορθότητα των προτάσεων του, όσο και για τους λόγους για τους οποίους οι εναλλακτικές λύσεις που πρεσβεύουν οι αντίπαλοί του δεν είναι επαρκείς.
Το ίδιο ισχύει και σε κομματικό επίπεδο. Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι οι πολιτικές τους είναι χρηστές, ενώ η εκάστοτε αντιπολίτευση ελέγχει την κυβέρνηση για το ορθό των δράσεων της.
Συνεπώς, θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο πολιτικός λόγος έχει επιμορφωτικό χαρακτήρα, καθώς ο ομιλητής προσπαθεί να εξηγήσει στον κόσμο γιατί μία συγκεκριμένη πολιτική είναι απαραίτητη και σε τι αποσκοπεί, ή το αντίθετο.
Η επικοινωνιακή πολιτική όμως, προϋποθέτει ότι υπάρχει μία πολιτική που θέλει κανείς να προωθήσει. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι η πλειοψηφία των πολιτικών, στην πραγματικότητα, δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη δημόσια πολιτική να προωθήσουν.
Έτσι η πολιτική επικοινωνία γίνεται πολιτική αερολογία. Οι ομιλούσες κεφαλές αερολογούν, προσπαθούν να βγάλουν το μάτι του πολιτικού τους αντιπάλου, συχνά πυκνά είναι ανενημέρωτοι σχετικά με δημόσια θέματα, δεν έχουν  ουσιαστικές προτάσεις και κάνουν συζητήσεις που  γίνονται ολοένα και πιο αφηρημένες. Η πολιτική αερολογία κάνει τους πολιτικούς να φαίνονται  θρασείς. 
Το παρόν πολιτικό σύστημα δεν αντιπροσωπεύει επαρκώς την πλειοψηφία των Ελλήνων. Το προσπερνάνε διαρκώς εξελίξεις, τις οποίες αδυνατεί να προβλέψει και να διαχειριστεί. Τα δύο μεγάλα κόμματα είναι ανίκανα να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές που να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της κοινωνίας των πολιτών. Ένα ουσιαστικό τμήμα των Ελλήνων της μεσαίας τάξης πιστεύει ολοένα και περισσότερο ότι δεν έχει δίαυλο προς την πολιτική εκπροσώπηση και κανέναν αποτελεσματικό μηχανισμό διά του οποίου να θέσει τις πολιτικές αρχές προ των ευθυνών τους.
Δεν χωράει αμφιβολία, -τουλάχιστον κατά το μέσο «υγιές κοινωνικό αίσθημα» ότι οι περισσότεροι σημερινοί πολιτικοί μας εκπρόσωποι είναι κατώτεροι των περιστάσεων, των προσδοκιών και άρα των ονείρων, των ελπίδων των κεκτημένων προηγούμενων, επόμενων, των επόμενων γενιών. 
Ανανέωση, συμμετοχή, αξιοποίηση νέου δυναμικού, χρειάζονται, όχι απαξίωση.  
Ιδανική θα ήταν η κατάργηση της «επαγγελματοποίησης» της πολιτικής, που αναπόφευκτα οδηγεί σε «μπαράζ διαφθοράς».
Για «ανεμοδαρμένα ύψη» πρόκειται...
Στο κλασσικό μυθιστόρημα της Έμιλι Μπροντέ «ανεμοδαρμένα ύψη» υμνείται το ερωτικό πάθος, που όμως οδηγεί τον ήρωα στην καταστροφή της ευτυχίας όλου του περιγύρου του. Τελικά, γίνεται ακόμα μεγαλύτερο ακόμα και μετά το θάνατό της αγαπημένης του.
Στη σημερινή εθνική πολιτικοκοινωνική μας νουβέλα (που η συγγραφή της δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα), υμνείται, ως φαίνεται, το πάθος για δόξα και εξουσία, που όμως οδηγεί τους λειτουργούς της πολιτείας στην μερική καταστροφή της ευτυχίας όλου του κοινωνικού της ιστού. 
Άραγε, θα γίνει η ανατροπή ώστε στις τελευταίες σελίδες να, διασωθεί έστω, η αξιοπρέπεια του πληγωμένου ελληνικού λαού;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου