Φως τη νύχτα

Από κεκτημένη ταχύτητα ζούμε. Κάτι αφαιρείται από την εξίσωση, αλλά αντιστεκόμαστε περιμένοντας να απομακρυνθούμε από αυτή την καταραμένη μιζέρια σημειώνοντας τις λιγότερες δυνατές απώλειες. 

Σπρέντς, εφεδρείες, περικοπές και δημοσιονομική εξυγίανση αποτελούν τη συνταγή της πικρής σούπας που μας ταΐζουν εδώ και περίπου δύο χρόνια. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ευελπιστούμε ότι δεν θα καταναλώσουμε όλες μας τις δυνάμεις που θα μας μεταφέρουν αλώβητους στην απέναντι πλευρά. 

Και, όμως, σε αυτή την πόλη οι δυνάμεις τελείωσαν για πολλούς και η ζωή που με κόπο είχαν χτίσει γίνεται κομμάτια. 

Μην φανταστείτε τύπους περιθωριακούς. Όχι. 

Μιλάω για εσένα και εμένα, το διπλανό και το γείτονα, αυτόν που αυτοκτόνησε χθες στο Σύνταγμα, αυτούς που λυγίζουν κάθε μέρα στα μουγκά χάνοντας και ένα κομμάτι της αξιοπρέπειας τους....

Η νύχτα γέμισε με φως,
γέμισε αστέρια ο ουρανός
δεν ήμουνα πια μοναχός,
η νύχτα γέμισε με φως.

Beethoven:  Mondscheinsonate - Moonlight Sonata

Κουράγιο υπάρχει φως τη νύχτα...