Αγγούρι (Cucumis sativus)

Η ζωή είναι ένα αγγούρι....

άλλος το τρώει και δροσίζεται....κι άλλος το τρώει και ζορίζεται!!!

 

Το αγγούρι είναι καρπός φυτού της ίδιας οικογένειας (Κολοκυνθοειδή) με τα φυτά που παράγουν το πεπόνι, το καρπούζι και το κολοκύθι. Είναι καρπός του ετήσιου φυτού της αγγουριάς (Cucumis sativus) που έρπει και αναρριχάται.

Η προέλευση του είναι από την Ινδία όπου το καλλιεργούσαν πριν από 3.000 χρόνια. Επίσης ήταν γνωστό και στην Αρχαία Ελλάδα αλλά και στους Ρωμαίους. Στη συνέχεια διαδόθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Επάνω στο ίδιο φυτό υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά άνθη. Τα φύλλα του είναι τριχωτά και έχουν μέχρι 5 λοβούς. Το αγγούρι είναι επίμηκες, κυλινδρικό, πράσινου χρώματος εξωτερικά και ελαφρύ πράσινου έως λευκού εσωτερικά .

Τρώγεται είτε σκέτο, είτε σε σαλάτες είναι δε το κύριο συστατικό στη χωριάτικη σαλάτα και στο τζατζίκι. Επίσης χρησιμοποιείται σε διάφορες κρέμες ομορφιάς.

Έχει λίγες βιταμίνες, κυρίως C, B1, B2, ενώ βιταμίνη Α υπάρχει στο φλοιό.

Ο χυμός του έχει ευεργετικές ιδιότητες για την επιδερμίδα αλλά και για τον οργανισμό καθώς είναι αντιοξειδωτικό, τονωτικό, ενυδατικό και μαλακτικό.

Το αγγούρι αποτελεί πια κλασσική συνταγή για τα κουρασμένα και πρησμένα βλέφαρα.

Η αγγουριά καλλιεργείται το καλοκαίρι στην ύπαιθρο και τον υπόλοιπο χρόνο σε θερμοκήπια, γιατί είναι ευαίσθητη στο κρύο. Η υψηλή θερμοκρασία και η υγρασία ευνοούν την ανάπτυξη της.

Όταν διαλέγετε αγγούρια καλό είναι να προτιμάτε αυτά που έχουν βαθύ πράσινο χρώμα στη φλούδα τους, ενώ καλό είναι να τα αποθηκεύετε στο μπροστινό μέρος του ψυγείου για να μην κρυσταλλώνουν. Αν μετά από μερικές ημέρες στο ψυγείο δείτε τη φλούδα τους να μαραίνεται, μην τα πετάξετε, αλλά φάτε το με αλάτι και θα εξοικονομήσετε άφθονη βιταμίνη Α.

Τα τελευταία χρόνια δημιουργούνται διαφορετικές ποικιλίες αγγουριού. Έτσι από το γνωστό κοινό αγγούρι με το μακρύ σχήμα που πωλείται με το τεμάχιο περάσαμε σε μικρότερα αγγούρια που πωλούνται με το κιλό. Επίσης υπάρχει μία ποικιλία με πολύ μικρούς καρπούς που διατηρούνται τουρσί στο ξύδι με την ονομασία αγγουράκια. (Αγγούρι μακρύ, Αγγούρι κοντό, Τουρσί, Ποικιλία Persica).

Στην Κρήτη μια ποικιλία αγγουριού, που σπάνια βρίσκεται στις αγορές, ονομάζεται ξυλάγγουρο. Έχει σχήμα μικρού πεπονιού, ανοικτού πράσινου χρώματος και είναι εξωτερικά καλυμμένο με ελαφρύ χνούδι. Η σάρκα του είναι πιο σκληρή από του κοινού αγγουριού και είναι εξαιρετικά εύγευστη...